«Την Πέμπτη θα ξεκαθαρίσουν αρκετά» δήλωσε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Χριστοδουλίδης αναμένοντας να συναντηθεί με τον νέο τουρκοκύπριο ηγέτη Ερχιουρμάν. Δύσκολα μπορεί να κατανοήσει κανείς τι εννοεί, δεδομένου ότι η πολιτική που θα ακολουθήσει ο Ερχιουρμάν δεν έχει το ελάχιστο περιθώριο απόκλισης από την πολιτική που καθορίζουν ο Ερντογάν και η Αγκυρα. Και, μάλιστα όχι μόνον στη δική του περίοδο, αλλά παγίως, επί δεκαετίες, χωρίς διαφοροποίηση. Και ασφαλώς δεν πρόκειται να την επηρεάσει ούτε ο Ερχιουρμάν, ούτε κανείς άλλος αντίστοιχος στο μέλλον, όπως δεν συνέβη ούτε στο παρελθόν. Στην πραγματικότητα, δεν του πέφτει λόγος.
Από τον Αττίλα και μετά και ιδίως από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 όταν η Τουρκία κατασκεύασε το κατοχικό ψευδοκράτος, έχουν πραγματοποιηθεί αμέτρητες τέτοιες συναντήσεις όλων των προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας με όλους τους προκατόχους του Ερχιουρμάν. Και όλες έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: πρώτο, και κύριο, ότι δεν απέδωσαν το παραμικρό. Και, δεύτερο, ότι στις λίγες περιπτώσεις που οι προσωπικές απόψεις των τουρκοκύπριων ηγετών έμοιαζαν να αποκλίνουν έστω και ελάχιστα από αυτές της Αγκυρας, εκείνη τους ισοπέδωνε. Ουδέποτε συνέβη κάτι διαφορετικό, ούτε γίνεται να συμβεί.
Η Τουρκία δεν κατασκεύασε το ψευδοκράτος ως κυρίαρχη ανεξάρτητη χώρα, αλλά ως πρόσχημα ότι δεν πρόκειται απλώς για παράνομη κατοχή και, κυρίως, επειδή η εποχή ήταν ευνοϊκή για το ενδεχόμενο να αναγνωριστεί επίσημα από κάποιες χώρες, κυρίως από τις ΗΠΑ. Η σχετική απόφαση ακυρώθηκε κυριολεκτικά στο «παρά ένα». Ηταν τα χρόνια του ακραίου αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα, με τον Ρέιγκαν να μη θέλει ούτε να ακούει το όνομα Παπανδρέου και μόνον η παρέμβαση, σχεδόν βίαιη, του Αρχιεπισκόπου πρώην Αμερικής Ιακώβου που εισέβαλε απρόσκλητος στο γραφείο του υπουργού Εξωτερικών Σουλτς απειλώντας με μετωπική ρήξη της ελληνικής και κυπριακής ομογένειας με τους Ρεπουμπλικανούς ματαίωσε το ήδη έτοιμο σχέδιο. Γι αυτό και ο Ανδρέας μέσα σε μια νύχτα ξέχασε το διαβόητο «Σιάκωβος» και τον κάλεσε στην Αθήνα με τιμές πρωθυπουργού.
Για την Αγκυρα αυτή ήταν μία αναπάντεχη ήττα. Ομως το ψευδοκράτος είχε γίνει. Ηταν πλέον εργαλείο στα χέρια της που συνεχίζει να το χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα. Ο εκάστοτε επικεφαλής του δεν ασκεί καμία απολύτως πραγματική εξουσία επί της πολιτικής στο Κυπριακό.
Είναι πολύ δύσκολο λοιπόν να κατανοήσει κανείς τι κάνει τον πρόεδρο Χριστοδουλίδη να τρέφει ελπίδες ότι θα ξεκαθαρίσουν τα ήδη από χρόνια απολύτως ξεκαθαρισμένα. Αν πάλι φαντάζεται ότι το χαρτί της ενέργειας θα ανατρέψει τα πάντα, μάλλον θα πρέπει να ξανασκεφτεί πολύ σοβαρά τη διεθνή πραγματικότητα και τι εντελώς εξωπραγματικό θα απαιτούσε αυτό από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη εναντίον της Τουρκίας. Συνεπώς, όποτε κι αν ήταν τελικά η συνάντηση, είτε αυτή την Πέμπτη, είτε την επόμενη, είτε όποια άλλη, δεν αλλάζει τίποτα: στο τέλος θα είναι μία κάποια Πέμπτη, όπως όλες.
