Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί το εξής φαινόμενο: χώρες εκπαιδεύουν και αναδεικνύουν σπουδαία ποδοσφαιρικά ταλέντα επενδύοντας χρήμα και χρόνο και στο τέλος τα «υβρίδια» αποφασίζουν να εκπροσωπήσουν τις γενέτειρες των προγόνων τους.
Τώρα έρχεται μια ρηξικέλευθη πρωτοβουλία από τους Γερμανούς οι οποίοι μελετούν τρόπους ώστε να λαμβάνουν οικονομικές αποζημιώσεις όταν οι παίκτες που έχουν αναδείξει από τις εθνικές ακαδημίες τους επιλέγουν να εκπροσωπήσουν άλλες χώρες σε επίπεδο ανδρών.
Η ιδέα ανήκει στον γενικό διευθυντή της γερμανικής ομοσπονδίας, Αντρέας Ρέτιγκ, ο οποίος ερευνά το νομικό πλαίσιο ώστε να πετύχει τον σκοπό του.
Η κουβέντα άνοιξε στη Γερμανία μετά τις πρόσφατες υποθέσεις των Κενάν Γιλντίζ και Τσαν Ουζούν οι οποίοι, ενώ γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα και αναδείχθηκαν ποδοσφαιρικά από γερμανικά κλαμπ και τις μικρές εθνικές ομάδες, στη συνέχεια επέλεξαν να εκπροσωπήσουν την Τουρκία. Το ίδιο εξετάζουν να κάνουν ο Μουχάμεντ Νταμάρ και ο Νικολό Τρεσόλντι καθώς έχουν εκδηλώσει πρόθεση να εκπροσωπήσουν την Τουρκία και την Ιταλία, αντίστοιχα.
Το νόμισμα ωστόσο έχει δύο όψεις. Οι Γερμανοί διαμαρτύρονται για τις διαρροές προς άλλες χώρες, αλλά κι αυτοί ακολουθούν την ίδια τακτική. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η αρπαγή του Γιαμάλ Μουσιάλα από την αγκαλιά των Αγγλων τους οποίους είχε εκπροσωπήσει στις μικρές εθνικές ομάδες. Η Μάνσαφτ έχει ευνοηθεί τα μάλα από τους μετανάστες ντύνοντας στα χρώματά της σπουδαίους παίκτες όπως οι Γκουντογκάν, Οζίλ και Κεντίρα.
Στις τελευταίες κλήσεις της γερμανικής εθνικής ομάδας τουλάχιστον 12 παίκτες θα μπορούσαν να επιλέξουν να εκπροσωπήσουν άλλες χώρες.
Τα στοιχεία είναι εντυπωσιακά. Το 43% των παιδιών κάτω των πέντε ετών στη Γερμανία έχουν διπλή υπηκοότητα. Σε κάποιες από τις μικρές εθνικές ομάδες υπάρχουν επτά και οκτώ παίκτες που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν και άλλη χώρα.
Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και άλλες χώρες, όπως η Γαλλία. Οταν επί εποχής Λοράν Μπλαν στο τιμόνι των Μπλε τέθηκε θέμα ποσόστωσης για συμμετοχή μαύρων και αράβων παικτών στις εθνικές ομάδες, ο εκλέκτορας κατέληξε κατηγορούμενος για φυλετική διάκριση. Φυσικά αθωώθηκε, αλλά η ιστορία αποκάλυψε πόσο λεπτή είναι η γραμμή μεταξύ ηθικής και νομιμότητας. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιος κανονισμός της FIFA που να υποχρεώνει τις ομοσπονδίες να καταβάλλουν αποζημιώσεις για τους παίκτες που έχουν αναδείξει άλλες χώρες. Ωστόσο από τη στιγμή που άνοιξε το θέμα η μεγαλύτερη εθνική ομοσπονδία του κόσμου είναι βέβαιο πως θα τεθεί επί τάπητος.
