Συμβουλεύοντας τον Τσίπρα είναι σαν να συμβουλεύεις εμένα που τ’ αφτιά μου επικοινωνούν μεταξύ τους σαν τη σήραγγα του Αρτεμισίου. O,τι μπαίνει από τη μια, βγαίνει από την άλλη. Μερικοί βέβαια, μπαίνοντας στο τούνελ, λησμονούν να ανοίξουν τα φώτα του οχήματός τους με αποτέλεσμα να τους φωτάνε οι από μπρος και οι από πίσω με μούντζες πολλών watt.
Γενικεύω ασύστολα, το ξέρω. Παίρνω όμως το θάρρος να πω ότι οι υψηλόβαθμοι και οι ακαδημαϊκοι κατ’ επέκτασιν, είναι οι πιο μαραζιάρηδες του έθνους. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τους κάνει να αισθάνονται διαρκώς ριγμένοι, στερημένοι ίσως από τιμές και δόξες που τις αξίζουν, ίσως… Από αυτής της απόψεως, πολύ καλά έκανε ο παλιομοδίτης Τσίπρας κι έτριψε με brasso το λυχνάρι να ξεχυθούν έξω, να πάψουν πια να κάνουν σαν να μην τους χωράει ο τόπος.
Δεν χρειάστηκε να ρίξω παραπάνω από μια χιαστί ματιά στα σαράντα ένα κεφαλάκια της πιατέλας με τα amuse bouche κι ούτε που μπήκα στον κόπο να σταθώ σε ιδιότητες και προϋπηρεσίες των νέων συμβούλων του. Γνωριζόμαστε καλά σ΄αυτή τη χώρα, κι αν δεν γνωριζόμαστε, αναπόφευκτα θα γνωριστούμε.
Και να ‘τανε μόνον ο Μαραντζίδης… Ειλικρινά τώρα, ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς διολίσθησε προς τον Τσίπρα ένας διαπρύσιος συντηρητικός (στην εκκίνησή του) εκλογολόγος. Ο χρόνος της μετακίνησης είναι μικρός και δεν φαίνεται να μεσολάβησε τίποτα το συνταρακτικό που να δικαιολογεί αυτή την αλλαγή. Υπάρχει βέβαια ένα βρωμόξυλο που έφαγε από τους αγαναχτισμένους της Σαλονίκης τότε που έδινε τα ρέστα του για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, παρακάμπτοντας τα βασικά της στατιστικής, αλλά και πάλι. Ούτε αυτό μου φαίνεται αρκετά φοβιστικό για έναν γενναίο της σκέψης.
Ας αντρειεύεται ο καθένας όπως νομίζει. Διατελώ κατάπληκτη και δεν μου μένει παρά να επαινέσω την κίνηση της κυρίας Μενδώνη να χρήσει την Κατερίνα Σακελλαροπούλου από «Πρώτη γυναίκα Πρόεδρο» και «τελευταία παιδική φίλη του Σαββόπουλου», σε «Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Φεστιβάλ». Μετά, δεν ξέρω πώς μου ήρθε κι άρχισα το σαββοπούλειο τραγουδάκι. «Δεν με λένε Σταύρο, μόν’ με λένε Σταύρο και κυρ-Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη!»
