Από σήμερα, Χαμάς τέλος. Κατανοώ και όσους συμμετείχαν στην κρουαζιέρα με τις φλοτίλες και τους «φρι Παλεστάιν» και όλον τον αριστερό αλλά και δεξιό αντισημιτισμό, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που έχουν αρχίσει τους σχετικισμούς. Η εξέλιξη στο μεσανατολικό πρόβλημα είναι σαφής, την παραδέχτηκαν και οι τρομοκράτες της Χαμάς που πλέον θέτουν ως προτεραιότητα, μέσα στα ερείπια, να σώσουν τις ζωές τους, πιθανόν και τα εισοδήματά τους που έχουν σε άλλες χώρες. Η τρέλα, που άρχισε στις 7 Οκτωβρίου 2023, με το φονικό πογκρόμ κατά αμάχων στο Ισραήλ (πραγματική γενοκτονική συμπεριφορά), τελειώνει με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τη Λωρίδα της Γάζας σε ερείπια, με πληθυσμούς που πρέπει να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να ξαναχτίσουν τις εστίες τους – και με την κατίσχυση της στρατηγικής Νετανιάχου. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός είχε άλλωστε εκφράσει την ικανοποίησή του όταν ανακοίνωσε ο Τραμπ τη συμφωνία και τους όρους της: «θα φέρει πίσω στο Ισραήλ όλους τους ομήρους, θα διαλύσει τις στρατιωτικές δυνατότητες της Χαμάς, θα τερματίσει την πολιτική της κυριαρχία και θα διασφαλίσει ότι η Γάζα δεν θα αποτελέσει ποτέ ξανά απειλή για το Ισραήλ».
Θα ηττηθούν η υστερία και ο φανατισμός; Το πιθανότερο είναι να μεταφερθούν ως εξτρεμιστικός αντισημιτισμός στην Ευρώπη – το παράδειγμα με τη συναγωγή του Μάντσεστερ δείχνει τους ακραίους κινδύνους αυτής της στάσης. Αλλά είναι θέμα των ευρωπαϊκών κρατών να ξυπνήσουν και να φροντίσουν την ασφάλειά τους.
Επειδή, κατά τα άλλα, αν πετύχει το σχέδιο Τραμπ – Νετανιάχου και η Λωρίδα της Γάζας γίνει δυνατόν να στηθεί ξανά όχι ως θύλακας εξτρεμιστών αλλά ως μια οιονεί χώρα που έχει στόχο την ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών της (και στη συνέχεια ως κράτος για τους πολίτες του, που θα μπορεί να ξεπεράσει το μίσος, να αφήσει πίσω τα γενοκτονικά συνθήματα τύπου «Από το ποτάμι στη θάλασσα» και να συνυπάρξει με τους άλλοτε εχθρούς), θα είναι μια μεγάλη νίκη της ανθρωπότητας.
Μια νίκη που δεν επιβλήθηκε από ένα δήθεν κίνημα στο όνομα της ειρήνης, το οποίο απεργαζόταν την καταστροφή του Ισραήλ στην περιοχή επειδή στα παραδοσιακά αντισημιτικά στερεότυπα είχε προστεθεί η δυτική δημοκρατική ταυτότητα την οποία οι αυτόκλητοι «ειρηνιστές» αντιστρατεύονται, αλλά από έναν πόλεμο που, ό,τι κι αν λένε οι «φρι Παλεστάιν», ήταν αναπόφευκτος. Ποια χώρα που έχει αποδείξει ότι δεν είναι ψοφοδεής θα ανεχόταν ένα τέτοιο πλήγμα όπως αυτό της 7ης Οκτωβρίου και δεν θα αντιδρούσε; Ποια κοινωνία θα κατάπινε αμάσητη τη δολοφονία των παιδιών της, των ηλικιωμένων της, των φίλων και των γειτόνων της και δεν θα επιδίωκε όχι να εκδικηθεί αλλά, αν ήταν δυνατόν, να εξαλείψει τις εστίες του κινδύνου; Όχι πάντως το Ισραήλ.
Η εξέλιξη αναδεικνύει κάλπικα και τα λόγια των δήθεν ειρηνιστών, όσων έλεγαν ότι επενδύουν σε λύση δύο κρατών. Η συντριπτική νίκη κατά του φονταμενταλιστικού εξτρεμισμού ανοίγει, πραγματικά, τον δρόμο για την ίδρυση δύο κρατών. Προέχει η επούλωση του τραύματος της 7/10 και η βούληση των Παλαιστινίων να ζήσουν ειρηνικά, συνυπάρχοντας, χωρίς διεφθαρμένα μορφώματα, εξτρεμιστές, πολεμοχαρείς μουλάδες, χωρίς στοές, πυρομαχικά και σίριαλ κίλερ στα σύνορά τους.