Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εντόπισε έναν λευκό νάνο –το λείψανο ενός άστρου παρόμοιου με τον Ήλιο– να καταπίνει ένα παγωμένο αντικείμενο με μέγεθος συγκρίσιμο με τον Πλούτωνα.
Ο λευκός νάνος εντοπίζεται στον Γαλαξία μας σε απόσταση περίπου 255 ετών φωτός και διαθέτει μάζα ίση με το 57% αυτής του Ήλιου. Οι λευκοί νάνοι, πυκνά αστρικά αντικείμενα που αποτελούνται κυρίως από άνθρακα και οξυγόνο, σχηματίζονται όταν άστρα με μάζα έως οκτώ φορές αυτή του Ήλιου εξαντλούν τα πυρηνικά τους καύσιμα και αποβάλλουν τα εξωτερικά τους στρώματα. Ανάλογη μοίρα περιμένει και τον Ήλιο σε περίπου 5 με 7 δισεκατομμύρια χρόνια.
Ο λευκός νάνος της τρέχουσας μελέτης προέρχεται από ένα άστρο με μάζα περίπου 50% μεγαλύτερη από τον Ήλιο. Έχει διάμετρο συγκρίσιμη με τη Γη, αλλά η μάζα του είναι περίπου 190.000 φορές μεγαλύτερη.
Έχει παρατηρηθεί ότι λευκοί νάνοι απορροφούν αστεροειδείς και πλανήτες που πλησιάζουν επικίνδυνα κοντά τους. Το υλικό αυτών των σωμάτων συγκεντρώνεται στην επιφάνειά τους, όπου η χημική του σύνθεση μπορεί να μετρηθεί μέσω φασματικών αναλύσεων από τα τηλεσκόπια.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, εντοπίζει μια φασματική υπογραφή που δείχνει ότι το αντικείμενο που καταπίνεται αποτελείται από πάγο νερού και αζώτου, αντί για πετρώματα, όπως το εξωτερικό στρώμα του Πλούτωνα.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το αντικείμενο διαλύθηκε καθώς πλησίαζε τον λευκό νάνο λόγω της ισχυρής βαρυτικής του έλξης. «Ο λευκός νάνος πιθανώς απορρόφησε θραύσματα από τον φλοιό και τον μανδύα ενός παγωμένου κόσμου σαν τον Πλούτωνα» δήλωσε η Σνεχαλάτα Σάχου του Πανεπιστημίου του Γουόρικ στη Βρετανία, επικεφαλής της μελέτης.
«Αν δεν ήταν ένας ολόκληρος Πλούτωνας, πρέπει να ήταν ένα θραύσμα που αποσπάστηκε από ένα παγωμένο σώμα σαν τον Πλούτωνα λόγω σύγκρουσης με άλλο αντικείμενο. Όπως και να έχει, από τη στιγμή που το σώμα αυτό πλησίασε αρκετά τον λευκό νάνο, σε μια απόσταση συγκρίσιμη με τη διάμετρο του Ήλιου, η ισχυρή βαρυτική έλξη θα του προκαλούσε παλιρροϊκή παραμόρφωση και τελικά θα το ράγιζε και θα το θρυμμάτιζε» εξήγησε ο Μπόρις Γκένσικλ του Πανεπιστημίου του Γουόρικ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η φασματική ανάλυση δείχνει ότι το αντικείμενο δεν ήταν κομήτης, μια κατηγορία κυρίως παγωμένων σωμάτων. «Η βασική ένδειξη προέρχεται από την ασυνήθιστα υψηλή συγκέντρωση αζώτου που ανιχνεύσαμε, πολύ υψηλότερη από ό,τι σε έναν τυπικό κομήτη, η οποία βρίσκεται σε συμφωνία με τους αζωτούχους πάγους που κυριαρχούν στην επιφάνεια του Πλούτωνα» είπε η Σάχου.
Το φαινόμενο, όπως σημείωσε, διαρκεί περίπου 13 χρόνια, με τον λευκό νάνο να απορροφά περίπου 200 τόνους υλικού ανά δευτερόλεπτο. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι σώματα ανάλογα με τον Πλούτωνα ενδέχεται να υπάρχουν και σε άλλα πλανητικά συστήματα, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα.
