Μόνος και αποφασισμένος εναντίον όλων να προχωρήσει στην προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, αγνοεί το κύμα αναγνωρίσεων παλαιστινιακού κράτους ακόμη και από τους πιο στενούς του συμμάχους.
Αργά το βράδυ της Κυριακής στην αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους προχώρησε και η Πορτογαλία.
Ο μόνος δρόμος
Η αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης «είναι ο μόνος δρόμος προς μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Πορτογαλίας. Με τον τρόπο αυτό ο Πάουλο Ρανγκέλ ανακοίνωσε και επισήμως ότι η Πορτογαλία αναγνωρίζει παλαιστινιακό κράτος.
Πυρά από Μακρόν
Είχαν προηγηθεί το μεσημέρι της Κυριακής η Βρετανία, ο Καναδάς και η Αυστραλία ενώ αργότερα ο Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε ότι και η Γαλλία θα προχωρήσει στην αναγνώριση στις 22 Σεπτεμβρίου καταδικάζοντας μάλιστα με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τη στάση του Νετανιάχου λέγοντας πως για αυτόν η μόνη επιλογή είναι ο πόλεμος.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας άσκησε κριτική στο Ισραήλ, επισημαίνοντας ότι έχει απορρίψει κάθε ειρηνευτική λύση για το Μεσανατολικό και υποσκάπτει τη λύση των δύο κρατών.
Θα ανοίξει πρεσβεία
Η Γαλλία θα ανοίξει πρεσβεία στα παλαιστινιακά εδάφη, υπό τον όρο ότι η Χαμάς θα απελευθερώσει τους ομήρους που κρατά, όπως ανέφερε ο Μακρόν.
Η διαπίστωση της ανεξάρτητης επιτροπής του ΟΗΕ ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία των Παλαιστινίων ενίσχυσε τα επιχειρήματα υπέρ της αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους και της στήριξης της Παλαιστινιακής Αρχής.
Αποφασισμένος ο Νετανιάχου
Δεν αρκεί όμως για να σταματήσει το μακελειό που εκτυλίσσεται υπό το βλέμμα ολόκληρης της ανθρωπότητας σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση.
Αντίθετα, η κυβέρνηση Νετανιάχου δηλώνει αποφασισμένη να σκληρύνει τη στάση της, να κλιμακώσει την επίθεση στη Γάζα και να προχωρήσει σε αντίμετρα που ίσως θα περιλαμβάνουν την προσάρτηση της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης, δηλαδή να διαλύσει το πρόπλασμα της παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης που δημιουργήθηκε με τη συμφωνία του Οσλο πριν από 32 χρόνια.
Και επισήμως
Οι αναγνωρίσεις θα επισημοποιηθούν κατά τη σύνοδο που οργανώνουν από κοινού η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία, τη Δευτέρα ως συνέχεια της Διακήρυξης της Νέας Υόρκης, παράλληλα με τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω διεθνή απομόνωση την κυβέρνηση του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, αλλά δεν θα σταματήσουν την επίθεσή της στη Λωρίδα της Γάζας, ιδιαίτερα στην υπό βομβαρδισμό Πόλη της Γάζας, όπου προωθείται ο ισραηλινός στρατός από δύο κατευθύνσεις σπρώχνοντας εκατοντάδες χιλιάδες άμαχους Παλαιστίνιους προς τη θάλασσα και προς μια υποτιθέμενη «ασφαλή ζώνη» στον Νότο.
Ο εποικισμός
Και ενώ όλα δείχνουν ότι το Ισραήλ βαδίζει το ίδιο γοργά με τις σιδερόφραχτες μεραρχίες των τεθωρακισμένων του προς τη διεθνή απομόνωση, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δηλώνει ότι η κυβέρνησή του θα επεκτείνει τον εβραϊκό εποικισμό στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
«Εδώ και χρόνια, εμπόδισα τη δημιουργία αυτού του τρομοκρατικού κράτους παρά τις τεράστιες πιέσεις, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και διεθνώς», δήλωσε ο Νετανιάχου σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα που έδωσε στη δημοσιότητα το γραφείο του.
«Θα συνεχίσουμε»
«Διπλασιάσαμε τους εβραϊκούς οικισμούς στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια (σ.σ. η ονομασία που χρησιμοποιεί το Ισραήλ για την κατεχόμενη Δυτική Όχθη) και θα συνεχίσουμε σε αυτό τον δρόμο», πρόσθεσε.
«Θα ήταν μια παράλογη ανταμοιβή για την τρομοκρατία»
Προκάλεσε την οργή
Γεγονός είναι ότι η αναγνώριση από κυβερνήσεις οι οποίες μέχρι σήμερα τηρούσαν μια ιδιαιτέρως φιλική προς το Ισραήλ στάση, αποδεικνύει πως η κυβέρνηση Νετανιάχου έχει καταφέρει να προκαλέσει την οργή ακόμη και συμμάχων του.
Και μαζί την ανησυχία τους ότι εάν συνέχιζαν την ίδια στάση, θα κινδύνευαν να χαρακτηριστούν συνένοχες σε ένα έγκλημα ιστορικών διαστάσεων.
Παρίας;
Το Ισραήλ, φυσικά, απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί παρίας της διεθνούς κοινότητας. Έχει αρχίσει, όμως, να βαδίζει σε αυτόν τον δρόμο.
Οι ολοένα περισσότεροι διανοούμενοι και επώνυμοι που καταγγέλλουν τον Νετανιάχου και την πολιτική του το διαισθάνονται και προσπαθούν να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται.
Ουτοπία
Ομως πόσο ρεαλιστική είναι η πιθανότητα δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που ο Νετανιάχου άλλαζε τη στάση του ή τον διαδεχόταν μια κυβέρνηση με φιλειρηνικές διαθέσεις, ακόμη και εάν ο Τραμπ και ο Ρούμπιο αποφάσιζαν να άρουν το βέτο τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας;
Η δημιουργία ενός κράτους πραγματικά ανεξάρτητου και κυρίαρχου θα εξακολουθούσε να αποτελεί ουτοπία.
Ασυνέχεια του εδάφους
Αφενός, επειδή οι εβραϊκοί οικισμοί – οι οποίοι επεκτείνονται διαρκώς και με ολοένα μεγαλύτερη ταχύτητα – καθιστούν αδύνατη την ύπαρξη ενός εδαφικού συνεχούς.
Πρακτικά, θα επρόκειτο για ένα κράτος οι περιοχές και πόλεις του οποίου θα συνδέονταν με ειδικούς διαδρόμους, τούνελ και διαβάσεις που θα περνούσαν μέσα από ισραηλινό έδαφος. Κάτι που, όπως εύκολα μπορούν να καταλάβουν οι πάντες, είναι πρακτικά ανέφικτο.
Υπονόμευση
Αφετέρου, διότι οι προϋποθέσεις που εκ των προτέρων έχουν τεθεί υπονομεύουν την ίδια την ιδέα ενός πραγματικού κράτους. Πώς, άλλωστε, θα μπορούσε να ισχύει κάτι αντίθετο όταν θα ήταν υποχρεωμένο να είναι εξαρχής αποστρατιωτικοποιημένο, ενώ παράλληλα θα υπήρχαν όροι για το ποιες πολιτικές δυνάμεις έχουν δικαίωμα να μετέχουν στη διακυβέρνησή του;
