Μπορεί οι ειδικοί να χαρακτηρίζουν την επίθεση λύκου σε πεντάχρονο κορίτσι σε παραλία της Χαλκιδικής ως ένα σπάνιο περιστατικό, ωστόσο, το γεγονός αυτό έρχεται να αναδείξει για ακόμη μία φορά την απορρύθμιση του οικοσυστήματος και τις ανισορροπίες που οδηγούν στη συχνότερη εμφάνιση άγριων ζώων κοντά σε περιοχές όπου ζει ή κινείται ο άνθρωπος.
Όπως εξηγούν οι εκπρόσωποι των περιβαλλοντικών οργανώσεων ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ και «Καλλιστώ», οι κύριες αιτίες που ωθούν τα άγρια ζώα να πλησιάζουν κατοικημένες περιοχές είναι η κλιματική αλλαγή, η εγκατάλειψη της υπαίθρου, η αλλαγή χρήσης γης, η μετακίνηση κτηνοτροφικών μονάδων σε χαμηλότερα υψόμετρα, αλλά και η ανεξέλεγκτη απόρριψη απορριμμάτων, τόσο από οικιακές πηγές όσο και από επιχειρήσεις.
Ο Ιάσων Μπάντιος, εκπρόσωπος Τύπου της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ», επιβεβαίωσε την επίθεση λύκου στο παιδί, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Ο λύκος ζητά την εύκολη τροφή. Αυτή τη βρίσκει εύκολα στα σκουπίδια και σε πηγές ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως και σε νεκρά ζώα των κτηνοτροφικών μονάδων. Από τη φύση του δεν πλησιάζει εύκολα τον άνθρωπο και απομακρύνεται, αν τον αντιληφθεί. Το γεγονός που συνέβη στη Χαλκιδική θεωρείται μεμονωμένο και αποκαλύπτει μία προβληματική συμπεριφορά του νεαρού λύκου».
Ο ίδιος περιέγραψε επίσης τη διαδικασία ταυτοποίησης του ζώου που επιτέθηκε: «Ο λύκος κυκλοφορεί κυρίως το βράδυ. Στην αρχή πιστέψαμε πως μπορεί να ήταν κάποιο άγριο σκυλί που επιτέθηκε στο παιδί, όμως από τις λήψεις κάμερας και το τραύμα που του έκανε στην πλάτη, επιβεβαιώθηκε πως είναι λύκος».
Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο ως προς την παρουσία άγριας ζωής σε ανθρώπινες περιοχές. Σύμφωνα με τον κ. Μπάντιο, στη Χαλκιδική καταγράφεται αυξημένη παρουσία τσακαλιών και αγριογούρουνων, πολλά από τα οποία κινούνται σε αγέλες και φτάνουν έως και τις αυλές σπιτιών.
Αντίστοιχα, στη δυτική Μακεδονία, η εμφάνιση αρκούδων σε πεδινές περιοχές και αγροκτήματα είναι πλέον συχνή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άγρια ζώα μπαίνουν και σε χωριά. Ο υπεύθυνος επικοινωνίας του «Αρκτούρου», Πάνος Στεφάνου, εξηγεί:
«Το κύριο κίνητρο της αρκούδας να πλησιάσει τον αστικό ιστό είναι η εύρεση φαγητού. Η μετακίνησή της, πολύ σπάνια, οφείλεται στην ανάγκη της προστασίας των μικρών της από τα αρσενικά, κυρίως κατά τη διάρκεια του Μαΐου μέχρι τέλη Ιουλίου. Κύριος λόγος της μετακίνησής της είναι πως πλέον έχει συνηθίσει την ανθρώπινη παρουσία και βρίσκει πιο εύκολα φαγητό σε απερίφρακτα χωράφια με αχλαδιές και άλλα οπωροφόρα δέντρα, αλλά και στα ανεξέλεγκτα σκουπίδια δίπλα στα σπίτια».
Αντίδραση και προτάσεις για την Πολιτεία
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις επισημαίνουν την ανάγκη λήψης άμεσων και ουσιαστικών μέτρων από την Πολιτεία, τόσο για την πρόληψη τέτοιων περιστατικών όσο και για την καλύτερη ενημέρωση των πολιτών σε περίπτωση επαφής με άγρια ζώα.
Όπως σημειώνει ο Πάνος Στεφάνου:
«Η λύση της νάρκωσης του ζώου και της μεταφοράς του στην άγρια πανίδα δεν έχει αποβεί αποτελεσματική ούτε στο παρελθόν, παρότι έγιναν πολλές προσπάθειες σε συνεργασία πάντα με τους αρμόδιους φορείς των δασικών υπηρεσιών. Σε πολλά παραδείγματα, η αρκούδα έχει επιστρέψει στον ίδιο τόπο που “παγιδεύτηκε“, προκειμένου να μεταφερθεί, ενώ δυστυχώς πολλά μικρά αρκουδάκια, λόγω της απουσίας της μάνας τους, έχασαν τη ζωή τους.
Αυτό που χρειάζεται είναι η επάνδρωση των δασικών υπηρεσιών με προσλήψεις, προκειμένου να συσταθούν ομάδες που να περιπολούν, κυρίως κατά τις βραδινές ώρες, ώστε να γίνεται άμεση επέμβαση, ενημέρωση και κινητοποίηση των πολιτών». Στη Χαλκιδική, σύμφωνα με τον Ιάσωνα Μπάντιο, η συνεργασία με το Δασαρχείο Πολυγύρου έχει οδηγήσει στην τοποθέτηση καμερών ώστε να καταγραφεί η συμπεριφορά του λύκου. Ωστόσο, τονίζει ότι χρειάζεται και σωστή πληροφόρηση προς τους πολίτες και τους τουρίστες:
«Σε συνεργασία με το Δασαρχείο Πολυγύρου έχουν τοποθετηθεί ήδη κάμερες, προκειμένου να καταγράψουμε την προβληματική συμπεριφορά του νεαρού λύκου που επιτέθηκε το παιδί, όμως πρέπει να ενημερωθούν οι κάτοικοι, αλλά και οι ξενοδόχοι ώστε με τη σειρά τους να ενημερώσουν άμεσα τους τουρίστες να μην κυκλοφορούν μεμονωμένα, κυρίως τις βραδινές ώρες».
Οι οργανώσεις καταλήγουν στο ότι η κατάσταση δεν είναι αμετάκλητη, αρκεί να υπάρξει σωστή διαχείριση. Υπογραμμίζουν πως τα οικοσυστήματα δεν απορρυθμίζονται χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις και ότι η αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτεί στοχευμένες ανθρώπινες ενέργειες που θα βοηθήσουν στη σταθεροποίηση και προστασία της άγριας ζωής.
