Η πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, σηματοδοτώντας το φινάλε της κινηματογραφικής θερινής περιόδου, φέρνει στις αίθουσες επτά νέες ταινίες και δύο εμβληματικές επανεκδόσεις, ενισχύοντας τη σινεφιλική ατζέντα του φθινοπώρου. Ξεχωρίζουν: το ατμοσφαιρικό θρίλερ του Ντάρεν Αρονόφσκι «Κλέφτης από Σπόντα», η γαλλική ρομαντική δραμεντί «Οι Τρεις Φίλες» του Εμανουέλ Μουρέ, αλλά και το ντεμπούτο του Ορφέα Περετζή με τη δραματική κομεντί «Riviera». Για τους μικρότερους θεατές, το πολυαναμενόμενο σίκουελ «Τα Κακά Παιδιά 2» αναμένεται να προσφέρει πλούσιο θέαμα. Παράλληλα, δύο αριστουργήματα επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη: το επικό «Ραν» του Ακίρα Κουροσάβα και το διαχρονικό «Ταξίδι στην Ιταλία» του Ρομπέρτο Ροσελίνι.
Λάμψη και σκοτεινό χιούμορ στο «Κλέφτης από Σπόντα»
«Caught Stealing»: Το νέο θρίλερ του Ντάρεν Αρονόφσκι, με τον Όστιν Μπάτλερ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μεταφέρει τον θεατή στους κακόφημους δρόμους της Νέας Υόρκης στα ‘90s, σε μια ιστορία γεμάτη αδρεναλίνη, γκανγκστερικές ανατροπές και «βρόμικο» χιούμορ. Ο πρωταγωνιστής Χανκ, πρώην ταλαντούχος αθλητής που είδε τα όνειρά του να σβήνουν λόγω τραυματισμού, έχει βυθιστεί στη ρουτίνα μέχρι να βρεθεί, απροσδόκητα, στο μάτι μιας καταιγίδας γεμάτης γκάγκστερ και μυστηριώδεις διώκτες. Η πλοκή εκτυλίσσεται με φρενήρεις ρυθμούς, θεαματικές καταδιώξεις, μαύρο χιούμορ και αρκετές δόσεις βίας, ενώ το καστ —από τη Ζόι Κράβιτς μέχρι τον Μπαντ Μπάνι— συμβάλλει στην έντονη κινηματογραφική εμπειρία. Ο φακός του διακεκριμένου διευθυντή φωτογραφίας Ματθαίου Λιμπατίκ προσδίδει οπτική λάμψη ακόμη και στα πιο σκοτεινά σημεία.
Σε σύντομη σύνοψη: Ο Χανκ Τόμσον, πρώην αστέρας του μπέιζμπολ, βρίσκεται άθελά του στο στόχαστρο μιας αλλοπρόσαλλης συμμορίας, χωρίς προφανή λόγο. Καθώς προσπαθεί να επιβιώσει, αποκαλύπτεται μια ιστορία δράσης με δυνατή ατμόσφαιρα, ανατροπές και αδυσώπητο κυνηγητό.
Γυναικείες φιλίες και υπαρξιακά διλήμματα στις «Τρεις Φίλες»
Η νέα ταινία του Εμανουέλ Μουρέ, «Trois Amies», πιστή στη γαλλική παράδοση της κομψής κοινωνικής δραμεντί, βυθίζεται στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, ισορροπώντας ανάμεσα στο χιούμορ και τη σοβαρότητα. Μέσα από τα μπλεξίματα της Τζοάν, της Αλίς και της Ρεμπέκα, η ταινία εξετάζει με τρυφερότητα τα όρια έρωτα, φιλίας και αλήθειας, ενώ ο σκηνοθέτης αποφεύγει τις κενές φλυαρίες χάρη στον ρυθμό και τον λεπτό χειρισμό των διαλόγων. Προβλήθηκε στη Βενετία, αφήνοντας το στίγμα της χάρη στη διακριτική γραφή και τη βαθιά προσέγγιση των γυναικείων χαρακτήρων, αν και ορισμένοι θα αναζητήσουν το στοιχείο που θα «απογειώσει» το στόρι.
Σε περίληψη: Τρεις φίλες αναμετριούνται με τις προκλήσεις του έρωτα και της φιλίας, ανταλλάσσοντας εξομολογήσεις και αλήθειες που δεν τολμούν να παραδεχτούν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό.
Το σκανδιναβικό σκοτάδι στους «Δεσμώτες»
«Vogter»: Το νέο δραματικό θρίλερ του Γκούσταβ Μέλερ, μας μεταφέρει στο εσωτερικό μιας δανέζικης φυλακής, όπου τα όρια ανάμεσα σε δεσμοφύλακες και κρατούμενους αποδεικνύονται επικίνδυνα ρευστά. Η πρωταγωνίστρια, παραδομένη στη δίνη του προσωπικού της δράματος, διαπραγματεύεται τη δική της ηθική όταν έρχεται αντιμέτωπη με τον φονιά του γιου της. Η ψυχρότητα της σκηνοθεσίας, σε συνδυασμό με μια δυνατή ερμηνεία, καθιστούν το φιλμ ιδιαίτερα φορτισμένο, αν και κάποια αφηγηματικά κενά προσθέτουν αμφιβολίες ως προς την πλοκή.
Σε λίγες γραμμές: Μία σωφρονιστική υπάλληλος, μετά την άφιξη ενός κρατουμένου που συνδέεται άμεσα με το παρελθόν της, ρισκάρει όχι μόνο την καριέρα αλλά και την ψυχική της ισορροπία, σε ένα αμείλικτο παιχνίδι δικαιοσύνης και προσωπικής εκδίκησης.
Ονειρική ενηλικίωση στην «Riviera»
Το ελληνικό φιλμ «Riviera» του Ορφέα Περετζή επιχειρεί ένα ιδιότυπο μωσαϊκό της αθηναϊκής παραλίας, τηρώντας αποστάσεις από τη νοσταλγία τουριστικής καρτ ποστάλ. Η έμφαση δίνεται στην ενηλικίωση της Άλκηστης, με τον φοίνικα-φίλο της να συμβολίζει τις θρυμματισμένες αυταπάτες μιας γενιάς που καλείται να επιλέξει ανάμεσα στα όνειρα και την ωμή ανάπτυξη. Ο σκηνοθέτης παίζει μεταξύ ρομαντισμού και ρεαλισμού, παρότι, προς το φινάλε, η πλοκή χάνει τη δυναμική της λόγω συμβολισμών και απρόβλεπτων αφηγηματικών επιλογών. Παρά ταύτα, η ταινία αγγίζει εύστοχα το θέμα της αλλοίωσης της ταυτότητας και της απώλειας αθωότητας στο σύγχρονο αστικό τοπίο.
Σε σύνοψη: Η Άλκηστη παραμένει συνδεδεμένη με την οικογενειακή πανσιόν στην Αθηναϊκή Ριβιέρα, αγωνιώντας για την απώλεια του παρελθόντος, καθώς η τοπική κοινωνία παραδίδεται σε κύματα εργολαβίας και επέλασης των επενδυτών.
Σύγχρονη αφήγηση και φαντασία στη «Ζωή του Τσακ»
«The Life of Chuck», βασισμένη στη συλλογή του Στίβεν Κινγκ «If It Bleeds», είναι μια φιλόδοξη απόπειρα να εξερευνηθούν, μέσα από τρεις ξεχωριστές ιστορίες, τα ζητήματα της αγάπης, της απώλειας και της μοναδικότητας κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Με τον Τομ Χίντλστον στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το φιλμ του Μάικ Φλάναγκαν, αν και κατά στιγμές εντυπωσιακό, δυσκολεύεται να διατηρήσει συνοχή και συναισθηματική ένταση ως το φινάλε. Η ταινία κινείται σε ονειρικούς ρυθμούς, παραπέμποντας σε εσωτερικές αναζητήσεις, ενώ η δομή της χωρίζεται σε τρία κεφάλαια που σκιαγραφούν χαρακτηριστικά του κεντρικού χαρακτήρα.
Εν τάχει: Η ζωή του Τσαρλς «Τσακ» Κραντζ παρουσιάζεται ως μια συλλογή στιγμών, με έμφαση στη μαγεία των απλών πραγμάτων, στο πένθος της απώλειας και στη δύναμη της προσωπικής μνήμης.
Κινηματογραφικές προτάσεις για μικρούς και μεγάλους
«Τα Κακά Παιδιά 2»: Το επιτυχημένο animation της DreamWorks επιστρέφει με νέα περιπέτεια. Οι αγαπημένοι ήρωες προσπαθούν να αποδείξουν ότι έγιναν καλύτεροι, μα βρίσκονται μπλεγμένοι σε μια επικίνδυνη ληστεία με νέους αντιπάλους, τα Κακά Κορίτσια. Το φιλμ προσφέρει οικογενειακή διασκέδαση με γρήγορη δράση και χιούμορ, σε μεταγλωττισμένη εκδοχή για το ελληνικό κοινό.
«Το Κάλεσμα 4: Τελευταία Τελετουργία»: Το τελευταίο κεφάλαιο της γνωστής σειράς τρόμου επιστρέφει, με τους Εντ και Λορέιν Γουόρεν να καλούνται να διαλευκάνουν μια τελευταία, αμφίβολη υπόθεση με μεταφυσικές προεκτάσεις.
Μεγάλες επανεκδόσεις: «Ραν» και «Ταξίδι στην Ιταλία»
«Ραν»: Το επικό, αριστοτεχνικό δράμα του Ακίρα Κουροσάβα, εμπνευσμένο απ’ τον «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ, επιστρέφει τέσσερις δεκαετίες μετά την πρεμιέρα του. Με απαράμιλλη εικαστική αρτιότητα, ασχολείται με τη φθορά της εξουσίας και τη διαλυτική δύναμη των προσωπικών φιλοδοξιών. Κάθε πλάνο θυμίζει πίνακα ζωγραφικής, ενώ η ταινία θεωρείται σταθμός στην ιστορία της έ
