Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται με το ένα πόδι στη League Phase του Europa League. Τόσο κοντά να περάσει στην… άλλη πλευρά, εκεί όπου σοβαρεύει η κατάσταση, αλλά και τόσο μακριά, αν δεν βρει τον τρόπο να λύσει τον γρίφο που τον βασανίζει φέτος: το γκολ.
Γιατί όσο κι αν το τριφύλλι έδειξε χαρακτήρα κόντρα σε Ρέιντζερς και Σαχτάρ, όσο κι αν ήταν “ένεση ψυχολογίας” η πρόκριση επί των Ουκρανών, παραμένει με ένα μόλις τέρμα σε 390 λεπτά και χωρίς νίκη στα ευρωπαϊκά ματς που έδωσε μέσα στο καλοκαίρι. Και αυτό λέει πολλά. Ο Ρουί Βιτόρια ψάχνει εναγωνίως λύσεις, αλλά μέχρι τώρα το επιθετικό πρόβλημα στέκει σαν τοίχος μπροστά του.
Κι όμως, τώρα είναι η μεγάλη στιγμή. Η Σαμσουνσπόρ δεν είναι ούτε Σαχτάρ, ούτε Ρέιντζερς. Δεν έχει το “όνομα”, ούτε καν τη… χάρη. Η ομάδα από τη Σαμψούντα είναι φιλόδοξη, αλλά “άγουρη” και δεδομένα άπειρη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και ο Παναθηναϊκός δεν έχει καμία δικαιολογία απέναντι στους Τούρκους με το – αισθητά – χαμηλότερο μπάτζετ. Είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί και πρέπει να το αποδείξει στα δύο παιχνίδια στην Αθήνα και τη Σαμψούντα.
Δεν χρειάζονται ποδοσφαιρικά θαύματα για να περάσει ο Παναθηναϊκός το εμπόδιο της Σαμσουνσπόρ. Χρειάζονται τα βασικά: σοβαρότητα, πειθαρχία, καθαρό μυαλό και… γκολ. Γιατί το ποδόσφαιρο δεν συγχωρεί όποιον το υποτιμά. Και αν ο Παναθηναϊκός αφήσει να πάει χαμένη αυτή η ευκαιρία, τότε θα φταίει αποκλειστικά ο ίδιος.
Το Europa League δεν είναι Champions League, δεν έχει την ίδια λάμψη, ούτε τα ίδια λεφτά. Αλλά έχει κύρος και είναι ο δρόμος για να ακουστεί ξανά το όνομα «Panathinaikos» σε κάθε γωνιά της ηπείρου.
Η παρουσία στη League Phase μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, είναι ήδη ένα κέρδος. Μια ασφάλεια για τον Βιτόρια και τους ποδοσφαιριστές του. Όμως το πραγματικό στοίχημα είναι να δείξουν ότι είναι ικανοί για κάτι μεγαλύτερο και πιο σημαντικό. Γιατί, κακά τα ψέματα, αν δεν περάσεις τη Σαμσουνσπόρ, τότε δεν μπορείς να ονειρεύεσαι πολλά.
