«Οι γονείς μου δεν ήταν αυστηροί. Ήταν άβουλοι και φοβισμένοι με τη ζωή – και αυτό είναι το χειρότερο», εξομολογήθηκε η Δήμητρα Παπαδήμα.
Για τη σχέση με τους γονείς της, για τις επιθέσεις που έχει δεχθεί από άνδρες στον δρόμο αλλά και για το τρομακτικό επεισόδιο, όπου ο πατέρας της την απείλησε με καραμπίνα, μίλησε ανοιχτά η Δήμητρα Παπαδήμα στη νέα συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου.
Ήταν πολύ αυστηροί οι γονείς σου;
Όχι, δεν ήταν αυστηροί. Ήταν άβουλοι και φοβισμένοι με τη ζωή – και αυτό είναι το χειρότερο. Δεν ήξερες αν πρέπει να τους λυπάσαι ή να τους πολεμάς. Γιατί δεν ξέρανα να με χειριστούν. Κι επειδή εμένα μου έτυχαν πολλές ευκαιρίες για να γίνω σταρ του εξωτερικού, δεν ξέρω ποιος θεός, κάποιος Θεός υπήρξε που με έσωσε. Αυτός βρίσκεται μέσα μας. Εγώ θεωρώ ότι σώθηκα. Και η ζωή μου έφερε τον συγκεκριμένο άντρα για να καταλαγιάσω. Ναι μεν η ομορφιά αλλά, πως να σου πω, η φύση με ευνόησε. Έχω ένα φοβερό ένστικτο.
Και είχες τόσες οχλήσεις που, όπως μου έχεις πει, αναγκάστηκες από νεαρή να κουβαλάς στον κόρφο σου ένα μαχαίρι ή έναν σουγιά για τις επιθέσεις που μπορεί να δεχόσουν από άνδρες στο δρόμο.
Ναι, από μικρό κορίτσι. Αλλά είχα κι έναν τσαμπουκά αγορίστικο, δηλαδή προκαλούσα με τον τρόπο μου. Όπως το έχω και τώρα, χωρίς να το θέλω. Δηλαδή, ξέρω ότι θα πάω να συναντηθώ με κάποιος που είναι ανώτερος σε εξουσία και λέω σε έναν φίλο ή σε μια φίλη μου: “Δεν μπορώ, τον κοιτάω και γελάω”. Νομίζουν ότι τους ειρωνεύομαι, ενώ δεν συμβαίνει αυτό.
Διάβαζα και το βιβλίο σου, το “Όλα μαύρα” και τα έχασα και με αυτό που μου είπες, ότι ο πατέρας σου σήκωσε την καραμπίνα να σε χτυπήσει, επειδή δεν έκανες αυτό που ήθελε.
Ναι, σήκωσε την καραμπίνα να με χτυπήσει. Φαίνεται όμως ότι είμαι δυνατός χαρακτήρας. Αυτό αποδεικνύεται γιατί είναι και πολλά άλλα. Και μετά τους γονείς. Με μεγάλο κόπο και κόστος ψυχής προχώρησα. Και γι’ αυτό δεν δέχομαι μύγα στο σπαθί μου.
To άρθρο Δήμητρα Παπαδήμα: «Ο πατέρας μου σήκωσε την καραμπίνα να με χτυπήσει» δημοσιεύτηκε στο NewsIT .
