Γιατί έως τότε, ο Λεβαδειακός διατηρούσε ποσοστό μεταπώλησης για τον διεθνή φορ που έφτανε στο 50%, κάτι που ήταν ασύμφορο για τους Πράσινους και ίσως αυτός ο λόγος να σχετιζόταν με τις υπερβολικές τους απαιτήσεις όταν γίνονταν προτάσεις για τον ποδοσφαιριστή. Βέβαια, για να κρατήσει τόσο υψηλό ποσοστό ο Λεβαδειακός, είχε συναινέσει στην παραχώρηση του Ιωαννίδη με λίγα χρήματα, στη λογική να μπει ο παίκτης σε καλύτερη …βιτρίνα.
Τώρα, αρχές Ιουλίου, ο Παναθηναϊκός παίρνει από την Ιντερ όλο το ποσοστό που διατηρούσε η ιταλική ομάδα για τον Βαγιαννίδη. Πάει να πει απλά, πως αν προκύψει μεταγραφή του διεθνούς αμυντικού, το Τριφύλλι θα καρπωθεί όλο το χρηματικό ποσό που θα δοθεί. Αυτές οι κινήσεις είναι συνηθισμένες την περίοδο των μεταγραφών. Ο ΠΑΟ επιχείρησε να «δέσει» τους δύο ποδοσφαιριστές του. Φυσικά, δεν είναι το ίδιο να παίρνεις ποσοστό παίκτη από τον Λεβαδειακό και να έχεις το 100% ενός άσου που ανήκε (και) στην Ιντερ.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Απλά, κάνει πράγματα στη σκακιέρα ο Παναθηναϊκός με ένα βασικό στόχο: να μη χρειάζεται να ζητεί υπέρογκα ποσά για τους άσους του και δεν θα συμβαίνει αυτό επειδή δεν θα …μοιράζονται τα χρήματα. Και όταν είναι όλα δικά σου, ασφαλώς μπορείς να συμβιβαστείς με λιγότερα ή και να κάνεις καλύτερα το «παιχνίδι» σου στην αγορά, όπως επίσης και να χαράξεις τη δική σου στρατηγική.
