Αντισυνταγματική είναι η αναστολή ή η απενεργοποίηση του ΑΦΜ, με νόμο του 2013, σε όσους φοροδιαφεύγουν, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε αντίθετες με το Σύνταγμα τις διατάξεις του νόμου που έδιναν εν λευκώ στο Διοικητή της ΑΑΔΕ τη δυνατότητα να «παγώσει» τον ΑΦΜ του φορολογούμενου που είχε οφειλές, χωρίς να ορίζονται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
«Αυτό συνιστά βαθιά επέμβαση στην οικονομική ζωή του φορολογούμενου, φυσικού ή νομικού προσώπου, η οποία κατ’ ουσίαν ισοδυναμεί με απαγόρευση άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας», είναι το σκεπτικό των ανώτατων δικαστών.
Πηγές από το ΣτΕ τονίζουν ότι ο νόμος σήμερα έχει αλλάξει, αλλά μόνο ως προς το σκέλος που ορίζει χρονικό όριο «παγώματος» του ΑΦΜ την 5ετία.
Την προσφυγή στο ΣτΕ έκανε εταιρεία για ένα νόμο που, όπως λένε από το Ανώτατο Δικαστήριο, δεν έχει εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις.
Ετσι, με την υπ’ αριθμόν 869/2025 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (Πρόεδρος Μ. Πικραμένος, εισηγήτρια η Σύμβουλος Ε. Σκούρα) κρίθηκε ότι οι διατάξεις του ν. 4174/2013 που προβλέπουν τη δυνατότητα αναστολής της χρήσης ή απενεργοποίησης του ΑΦΜ σε περίπτωση φοροδιαφυγής και παρέχουν νομοθετική εξουσιοδότηση προς τον Διοικητή της ΑΑΔΕ για τον ορισμό περιπτώσεων αναστολής ή απενεργοποίησης του ΑΦΜ και των συνεπειών της αναστολής και της απενεργοποίησης, αντίκεινται στο Σύνταγμα.
Κι αυτό διότι, κατά την απόφαση, η αναστολή χρήσης ή η απενεργοποίηση του ΑΦΜ λόγω φοροδιαφυγής συνιστά βαθιά επέμβαση στην οικονομική ζωή του φορολογούμενου, φυσικού ή νομικού προσώπου, η οποία κατ’ ουσίαν ισοδυναμεί με απαγόρευση άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας.
Στο σκεπτικό αναφέρεται:
«Η ρύθμιση του νόμου δεν περιέχει την αναγκαία, λόγω της σημασίας του ρυθμιζόμενου ζητήματος, ουσιαστική ρύθμιση, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει το βασικό πλαίσιο, σύμφωνα με τις επιταγές της αρχής του κράτους δικαίου, με την πρόβλεψη των αναγκαίων εγγυήσεων και τήρηση της αρχής της αναλογικότητας, αλλά συνιστά κατ’ ουσίαν εν λευκώ εξουσιοδότηση προς τον Διοικητή της ΑΑΔΕ για τη ρύθμιση των εν λόγω θεμάτων σε περίπτωση φοροδιαφυγής, εφόσον δεν τίθενται όρια στην αρμοδιότητά του».
