«Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε». Πρόκειται για ρήση ενός εκ των διασημότερων ανδρών της Βρετανίας, του Ουίνστον Τσόρτσιλ την οποία ακολουθούν πιστά οι επίγονοί του στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τέσσερις πρωθυπουργοί, οι Μπόρις Τζόνσον, Λιζ Τρας, Ρίσι Σούνακ και τώρα ο Κιρ Στάρμερ, καθώς και πέντε υπουργοί Οικονομικών, οι Σούνακ, Ναντίν Ζαχάουϊ, Κουάζι Κουαρτένγκ, Τζέρεμι Χαντ και Ρέιτσελ Ριβς δεν έχουν καταφέρει εδώ και τριάμισι χρόνια να πάρουν από τον Ρόμαν Αμπραμόβιτς τα περίπου 2,85 δισ. ευρώ που έλαβε από την πώληση της Τσέλσι για να τα δώσουν στους ουκρανούς πληγέντες από τον πόλεμο. Σε όλο αυτό το διάστημα ποτέ δεν βγήκαν να πουν επίσημα και ξεκάθαρα στους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου και στον υπόλοιπο κόσμο τον λόγο που ο ρώσος άλλοτε ολιγάρχης εξακολουθεί να ελέγχει τα χρήματα, παρά το γεγονός ότι ο λογαριασμός που είναι κατατεθειμένα σε εταιρεία συμφερόντων του (Fordstam) είναι «παγωμένος». Φαίνεται πως δεν αισθάνονται ότι έχει έρθει το «αύριο» για να εξηγήσουν αυτά που δεν έγιναν χθες.
Το ωραιότερο στην ιστορία είναι η αίσθηση του εντυπωσιασμού που εκφράζουν τα βρετανικά και διεθνή ΜΜΕ από τη «σκληρή στάση» της εκάστοτε βρετανικής κυβέρνησης όταν εξαπολύει απειλές προς τον Αμπραμόβιτς, όπως τον Μάρτιο, τον Ιούνιο ή προχθές με τον πρωθυπουργό Κιθ Στάρμερ προειδοποιεί με προσφυγή στη δικαιοσύνη αν δεν συμμορφωθεί.
Τον Φλεβάρη του 2024 ένας συνασπισμός διαφόρων οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα είχε στείλει επιστολή στον τότε βρετανό πρωθυπουργό Ρίκι Σούνακ με την οποία ζητούσε να δώσει τέλος στο «αδιέξοδο» για τη χρήση των κεφαλαίων για τα θύματα του πολέμου στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση είχε απαντήσει τότε πως υπάρχει «διαφωνία» με τον Αμπραμόβιτς. Ο Ρώσος άλλοτε πανίσχυρος ολιγάρχης ισχυρίζεται πως η συμφωνία να πουληθεί η Τσέλσι ύστερα από πιέσεις της βρετανικής κυβέρνησης ανέφερε πως τα χρήματα θα δοθούν «αποκλειστικά σε ανθρωπιστικούς σκοπούς που υποστηρίζουν όλα τα θύματα της σύγκρουσης στην Ουκρανία και τις συνέπειες της» και όχι μόνο εντός των ουκρανικών συνόρων όπως θέλουν οι Βρετανοί.
Με αυτή τη λεπτομέρεια ο Αμπραμόβιτς διασφάλιζε πως μέρος των χρημάτων θα κατέληγε και σε Ρώσους, κάτι βέβαια πως δεν είναι αποδεκτό από τους Δυτικούς.
Στη Βρετανία λένε με σκωπτική διάθεση πως τα δεσμευμένα κεφάλαια του Αμπραμόβιτς είναι πάντοτε μια καλή διέξοδος διαφυγής από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκάστοτε κυβέρνηση.
