Μια γιορτή γεμάτη Ελληνισμό, νεολαία ελπίδα και μια δυναμική επιβεβαίωση της συνέχειας για το μέλλον της ομογένειας στην Αυστραλία. Η φετινή γιορτή των σχολείων της Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού της Κοινότητας Μελβούρνης με αφορμή την ολοκλήρωση της σχολικής χρονιάς είχε τεράστια επιτυχία, συμμετοχή, παλμό και περιεχόμενο γεμάτο Ελλάδα που άγγιξε και συγκίνησε τους περισσότερους από 2000 θεατές.
Ανταπόκριση – Αυστραλία: Αλέκος Μάρκελος
Η συμμετοχή ήταν τόση ώστε οι 1500 θέσεις καθήμενων αποδείχθηκαν λίγες μπροστά στην προσέλευση, ωστόσο κανείς από τους 100δες που έμειναν όρθιοι δε παραπονέθηκε καθώς το ολοζώντανο και εντυπωσιακό, ελληνικότατο θέαμα στη σκηνή, αποζημίωνε με το παραπάνω.
Πεντακόσιοι μαθητές και απόφοιτοι εναλλάσσονταν με βάση τις ανάγκες της απαιτητικής παραγωγής στη σκηνή της εντυπωσιακής αίθουσας Robert Blackwood του Πανεπιστημίου Monash και κατάφεραν με αξιοθαύμαστη επίδοση να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα με “γέφυρα” και μήνυμα διαχρονικής ποιότητας της Ελληνικής μουσικής δημιουργίας, τα θαυμαστά έργα δύο κορυφαίων συνθετών με ανεξίτηλη ελληνική υπογραφή, διαχρονικά.
Οι μουσικές του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι, ταξίδεψαν συναισθήματα, μνήμες και σκέψεις σε μια ακουστική και οπτική πανδαισία που διαπέρασε με μαεστρία έναν αιώνα ελληνικής μουσικής δημιουργίας.
Στη κεντρική σκηνή οι εναλλαγές των χορευτικών ομάδων και των τραγουδιών με τη συμμετοχή της μαθητικής ορχήστρας και τη συνοδεία από τους μουσικούς της κοινότητας καθήλωναν τους θεατές ενώ μια γιγαντοοθόνη πρόβαλε αξέχαστες στιγμές από τον ελληνικό κινηματογράφο ο οποίος έχει τη δική του, βαθειά συναισθηματική κληρονομιά στην ομογένεια της Αυστραλίας.
Όπως εξήγησε από σκηνής η διευθύντρια και “ψυχή” της διοργάνωσης Μαρία Μπακαλίδου, οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτή την επιλογή για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, ήσαν πολλοί:
«Το έτος 2025 σηματοδοτεί 100 χρόνια από τη γέννηση τωνδύο εμβληματικών Ελλήνων δημιουργών οι οποίοι άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στον ελληνικό πολιτισμό. Αν και ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους, και οι δύο μοιράστηκαν μια βαθιά αγάπη για την Ελλάδα και την τέχνη. Μέσα από τις μελωδίες τους, γεφύρωσαν την κλασική μουσική με τις λαϊκές παραδόσεις. Αυτή η συναυλία είναι αφιερωμένη στο έργο τους και, μέσω των μαθητών μας, αναλογιζόμαστε τη μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης τους. Ο στόχος μας ήταν φιλόδοξος: οι μαθητές όχι μόνο να ερμηνεύσουν τα τραγούδια, αλλά να ζήσουν έναν αιώνα ελληνικού ήχου και ιστορίας».
Η Γενική Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη, Δήμητρα Γεωργαντζόγλου στον σύντομο χαιρετισμό της αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη σημασία της πολιτιστικής υπογραφής των συγκεκριμένων, κορυφαίων συνθετών:
«Δύο διαφορετικοί δημιουργοί που ενώνονται από ένα κοινό στοιχείο: την Ελλάδα. Μέσα από τα τραγούδια τους, διατηρούμε τη γλώσσα μας και γλώσσα είναι αχώριστη από τη μουσική».
Ο πρόεδρος της Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλης Παπαστεργιάδης επεσήμανε αυτό ακριβώς που αποτελεί ταυτόχρονα και τη μεγαλύτερη πρόκληση, τη διατήρηση της γλώσσας και για τις επόμενες γενιές του ομογενειακού ελληνισμού:
: «Η γλώσσα δεν είναι απλώς επικοινωνία. Είναι ταυτότητα. Αυτό που συμβαίνει εδώ έχει σημασία για τον παντού Ελληνισμό».
Το πρόγραμμα άγγιξε οριζόντια τις καρδιές όλων, τέσσερις γενιές Ελλήνων ενωμένες όπως ακριβώς στο τέλος, με ένα ατελείωτο ποτάμι, έναν ζορμπά από 100δες νεολαίους, καταχειροκροτούμενους από τον ενθουσιασμένους και συγκινημένους γονείς, αλλά και παππούδες, γιαγιάδες, συγγενείς και φίλους που είχαν τη χαρά να είναι παρόντες σε μια μεγάλη
www.ertnews.gr
