Τελικά, θέλει το ΠΑΣΟΚ να συζητήσει με τον Τσίπρα για τη συσπείρωση των προοδευτικών δυνάμεων όταν εκείνος θα ιδρύσει τον δικό του φορέα; Αν πιστέψει κανείς τη Ράνια Θρασκιά, φυσικά και ναι – στην περίπτωση που ο πρώτος της πολιτικός αρχηγός αποδεχθεί πως το νούμερο ένα στον χώρο είναι ο τωρινός της πρόεδρος και δεχθεί να γίνει ένας απ’ όσους «θα είναι στοιχισμένοι κάτω από το πρόγραμμα το κυβερνητικό του ΠΑΣΟΚ». Η βουλευτής, που δεν έχει κλείσει ακόμη χρόνο ως πράσινη, λοιπόν, δεν έκανε καμία γκάφα – σύμφωνα με την ανάλυση του πασοκικού προεδρικού περιβάλλοντος τουλάχιστον. Διατύπωσε από τηλεάμβωνος το επίσημο δόγμα του Κινήματος για τις μετεκλογικές συνεργασίες. Αυτό υποστήριξε και η ίδια ένα εικοσιτετράωρο αργότερα, διαλαλώντας σε τηλεφωνική σύνδεση με έτερο τηλεοπτικό στούντιο πως δεν απαντάει στο ερώτημα του Μαρινάκη, γιατί αν το έκανε θα ήταν σαν να πέφτει στην παγίδα που τους στήνει η ΝΔ κάθε φορά που το ΠΑΣΟΚ «κάνει ένα βήμα προς την κοινωνία».
Οποια λογικά κενά εντοπίζονται ανάμεσα στη δήλωση που την έβγαλε στον αφρό της επικαιρότητας (στις λέξεις της οποίας διέβλεψε μια ακόμη ευκαιρία να ταυτίσει το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος) και στη σύνοψη των κριτηρίων για την επιλογή δυνητικών συνομιλητών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που αναγκάστηκε να παρουσιάσει μια μέρα μετά ο πορτ-παρόλ της, δεν οφείλονται στη δική της διετή πολιτική εμπειρία. Προκύπτουν από την αδυναμία της κεντροαριστερής έδρας να χαράξει τη στρατηγική που θα ξεκολλήσει τη δημοσκοπική βελόνα.
Δύσκολα, εξάλλου, θα βρεθεί κάποιος να αμφισβητήσει την πίστη της στον επικεφαλής της (στον εκάστοτε επικεφαλής της, λένε ακριβολόγες κακές γλώσσες). Αλλά αυτή η αφοσίωση που δείχνει δεν είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο δεν χρειάστηκε να περιμένει το 2027 για να μετακομίσει στη Χαριλάου Τρικούπη – παρότι το κόμμα διακήρυσσε πως όποιος επιθυμεί να προσχωρήσει στις τάξεις του οφείλει να δοκιμαστεί στα ψηφοδέλτιά του πρώτα. Οι επιδόσεις της τον Μάιο του 2023 είχαν εκπλήξει τους γνώστες της εκλογικής της περιφέρειας.
Και από την ανάποδη
Αναδείχθηκε δεύτερη με μόλις 943 ψήφους λιγότερες από την πρώτη Νοτοπούλου. Αν και δεν είχε ξανακυνηγήσει τον σταυρό, χάρη στις σεζόν που γέμιζαν το CV της κάτω από την ενότητα «τηλεπαρουσιάστρια» κατάφερε να μπει σφήνα ανάμεσα στους τρεις που στα συριζαϊκά πηγαδάκια θεωρούσαν σίγουρη την επανεκλογή τους.
Πηγές του νυν κόμματός της, μάλιστα, αναφέρουν πως έχει διείσδυση σε διαφορετικά μεταξύ τους εκλογικά ακροατήρια. Αντιμετωπίζεται ως υπολογίσιμη δύναμη στην Α’ Θεσσαλονίκης πια, δηλαδή. Και άνθρωποι που μιλούν μαζί της έχουν προσέξει πως έχει – για να το θέσουμε κομψά – πλήρη συνείδηση της απήχησής της σε μερίδες ψηφοφόρων του κέντρου της συμπρωτεύουσας.
Βέβαια, πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ κωλύονται να ξεχάσουν πως κατέβηκε υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί – sic – κοιτώντας τον Τσίπρα στα μάτια την έπεισαν για την αλήθεια που ούτως ή άλλως πίστευε ότι πρεσβεύει. Ή ότι αμέσως μετά τη νίκη Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές των αριστερών αποφαινόταν πως «ο κόσμος διάλεξε έναν άνθρωπο γιατί τον πίστεψε. Πίστεψε ότι θα ενώσει όχι μόνο την Αριστερά, αλλά και όλο τον προοδευτικό χώρο που δεν έχει εκφραστεί επαρκώς».
Σήμερα, πάντως, λέει πως ήταν πάντα ΠΑΣΟΚ, ενώ ο σχεδόν ενάμιση χρόνος που πέρασε ως συριζαία δεν την έφερε στ’ αλήθεια κοντά στους συντρόφους. Εκείνοι, παρά τις διαμαρτυρίες και τα αιτήματα να τους παραδώσει την έδρα μόλις ανεξαρτητοποιήθηκε, αναρωτιόντουσαν από την επομένη της τσιπρικής παραίτησης κιόλας γιατί ο σκάουτέρ της έφυγε από τον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου και τους την άφησε. Ηταν – και παρέμεινε – πολύ λάιφσταϊλ, χωρίς όμως στοιχεία φασαίας για να την αποδεχτούν (η ζωή μάλλον τους εκδικήθηκε έπειτα, στέλνοντας στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έναν εθισμένο στη φωτογένειά του).
Για τον τρίτο πρόεδρο της πολιτικής της καριέρας, πάλι, δεν έχει εκφραστεί με τόσο δέος. Ούτε καν τη μέρα που την καλωσόρισε στην ΚΟ της μείζονος αντιπολίτευσης, εξαίροντας το «πάθος της για προσφορά». Παρ’ όλα αυτά – και με δεδομένο ότι οι μεταγραφές κάθε αρχηγού υποδηλώνουν την άποψή του για το ιδεατό κόμμα -, η Θρασκιά μπορεί να αναγνωριστεί ως ενσάρκωση του ανδρουλακικού ΠΑΣΟΚ.
