«Εκεί στον Νότο που τρίζει ο θάνατος και η αγάπη κάνει κρότο». Ο Βλαδίμηρος Πούτιν άρχισε να χτυπάει με θυμό το μεγάλο γραφείο του με αποτέλεσμα το μικρό φορητό cd – player να πέσει κάτω. Τα ουρλιαχτά του ακούστηκαν μέχρι την απέναντι σχολή χορού όπου οι μικροσκοπικές χορεύτριες σταμάτησαν την πρόβα και έτρεξαν προς το παράθυρο. «Καλά, βλάκας είσαι ρε Σεργκέι; Σου είπα, πες στον Λαβρέντι να έρθει εδώ και συ μου έβαλες τραγούδι του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα;».
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ μάζεψε το player από κάτω, έκανε μια ελαφρά υπόκλιση με σφιγμένα δόντια κρατώντας την ψυχραιμία του και πέρασε έξω από το γραφείο του προέδρου.
Tα τελευταία νέα από το μέτωπο στην Ουκρανία είναι καλά και κακά. Από τη μία η προέλαση του ρωσικού στρατού – εισβολή γαρ – συνεχίζεται. Από την άλλη τα drones των Ουκρανών δεν αστειεύονται διαψεύδοντας όσους και όσες λέγανε πως η ρωσική νίκη θα ήταν θέμα λίγου χρόνου. Τις τελευταίες δε ημέρες, τα πλήγματα στον ρωσικό στρατό είναι μεγάλα ενώ ο Βλαδίμηρος στα καθημερινά – νυχτερινά του τηλεφωνήματα με τον πρόεδρο Τραμπ, έχει αρχίσει να μασάει τα λόγια του και να ψάχνει δικαιολογίες.
Η πόρτα χτυπάει. Η πόρτα ανοίγει. Ο Λαβρέντι Μπέρια γλιστράει στο γραφείο του Πούτιν. Κοντός με παιχνιδιάρικα μάτια που ανοιγοκλείνουν με speed πίσω από τα γυαλιά. Φοράει στολή κομισάριου. Είναι η ίδια που φορούσε όταν χρόνια πριν και ανεπιτυχώς η ομάδα των Χρουστσόφ – Μολότοφ επιχείρησε να τον συλλάβει μετά τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν. Τζίφος. Χάσανε. Ο Λαβρέντι είχε προλάβει, είχε ελέγξει τον στρατό και τις Μυστικές Υπηρεσίες της ΕΣΣΔ και τελικά συνελήφθησαν αυτοί. Μαζί τους ο μισητός στρατάρχης (πρώην φίλος του) Ζούκοφ και ο Μαλένκοφ που ήλπιζαν να στείλουν σιδηροδέσμιο τον Λαβρέντι σε φυλακίσεις και σε γκούλαγκ.
Εχασαν κατά κράτος. Τι θράσος! Να τον κατηγορήσουν για τη δηλητηρίαση του Ιωσήφ; «Θα τους συντρίψω». Αυτό είπε στη γυναίκα του Νίνα πριν ξεδιπλώσει το μεγάλο του σχέδιο. Και ο Λαβρέντι διανύει τις δεκαετίες αγέραστος, να υπηρετεί κάθε φορά άλλο πατερούλη. Ορθιος.
Πάντα μεθοδικός. Πάντα οργανωτικός. Πάντα υπάκουος στον κάθε φορά ηγέτη της Μεγάλης Πατρίδας. Πάντα αποτελεσματικός όπως τότε που κατασκόπευε τους Ναζί μέσω δικτύων και ειδοποιούσε τον Ιωσήφ. Πάντα μοντέρνος όταν πρώτος εισήγαγε όλες τις ανορθόδοξες μεθόδους μυστικής παρακολούθησης εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών. Στη χούφτα του είχε εξάλλου τη θρυλική NKVD. Πάντα αδίστακτος όπως όταν δεν συγχώρησε ποτέ σε Καμένεφ και Μπουχάριν τις αντιρρήσεις τους για τα πενταετή πλάνα της Γεωργίας, της γενέτειρας του (Μπέρια) που ο ίδιος επέβλεπε.
Εδώ είναι τώρα ακλόνητος. Με νέα στοιχήματα και με νέο αφεντικό. Με νέους εχθρούς και φίλους. «Πρόεδρε Βλαδίμηρε σε ακούω, είμαι όλος αφτιά (σ.σ. κυριολεκτικά)», είπε με σιγανή φωνή και κάθισε στην τεράστια πολυθρόνα μπροστά στο γραφείο του προέδρου με θέα την κεντρική πλατεία της παγωμένης Μόσχας.
Ο Βλαδίμηρος πήρε το μικροσκοπικό τηλεχειριστήριο στα χέρια του και από τη γιγαντοοθόνη στο βάθος του γραφείου, ξεπρόβαλλε ο Ζελένσκι μαζί με τον Μητσοτάκη στην Αθήνα. «Χάνω και τους τελευταίους μου συμμάχους. Τους Ελληνες. Θα προμηθεύσουν όπλα τους Ουκρανούς. Και έχουν γίνει πια αμερικάνικο κράτος με LNG και λοιπά. Λαβρέντι θέλω τη βοήθειά σου, όπως πάντα». Ο Πούτιν, σηκώθηκε και περπάτησε αργά προς το μεγάλο παράθυρο με το θωρακισμένο τζάμι. Η σιωπή δεν κράτησε πάνω από μερικά δευτερόλεπτα. Τη διέκοψε η λεπτή και σιγανή φωνή του Μπέρια. «Αυτόν τον Λαβρόφ, τον εμπιστεύεσαι πλήρως σύντροφε;».
Ο Πούτιν γύρισε αστραπιαία την πλάτη του και κοίταξε έντρομος τον Μπέρια. Εχει τον καημό του με την Ουκρανία. Εχει τον καημό του με το ΝΑΤΟ. Εχει τον καημό του με την Ευρώπη που φοράει κράνη και στολές. Θα έχει τώρα και θέματα στην αυλή του; Μα για να το λέει ο Λαβρέντι κάτι ξέρει. Κάπου το πάει. Αυτός επέζησε όλων των φίλων και εχθρών του. Εδώ είχε στο τέλος τη δυσμένεια του ίδιου του Στάλιν και πάλι άντεξε. Εδώ κατάφερε να επιζήσει μετά από εκείνον. Εδώ εξόντωσε όλους τους εχθρούς του. Εδώ κατάφερε να νικήσει και τον Γκορμπατσόφ, και ενώ κι αυτός μεταρρυθμιστής ήταν.
Και νάτος εδώ τώρα στο γραφείο του προέδρου. Ετοιμος για τις πιο λεπτές αποστολές. Ο Πούτιν του έχει αναθέσει, όχι μόνον τη βρώμικη δουλειά των παρακολουθήσεων. Μα και τη λειτουργία της άμυνας της χώρας, κάτι που ο Λαβρέντι είχε κάνει και επί Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου κατά των Ναζί. Και τώρα εδώ εν μέσω ουκρανικού γρίφου, αφήνει υπονοούμενο για τον ΥΠΕΞ της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ο ρώσος πρόεδρος σχημάτισε γρήγορα ένα νούμερο στο κόκκινο τηλέφωνό του δεξιά του γραφείου του. «Ντμίτρι και Μαρία ελάτε εδώ τώρα. Τώρα αμέσως. Τι γιατί; Δεν υπάρχει γιατί». Ηταν προφανές πως ο Πούτιν κάλεσε μέσα τον Πεσκόφ και τη Ζαχάροβα. Οι ψύλλοι που είχαν μπει στα αφτιά του, τώρα επιβεβαιώνονταν από τον πιο ισχυρό άνθρωπο στη Ρωσία ύστερα από εκείνον. Από τον Μπέρια. Ο δεύτερος σηκώθηκε από την πολυθρόνα και πλησίασε τον πρόεδρο. «Από γίγαντα δανείσου κι από αλεπού αλαργίσου», λένε οι φίλοι μας οι Ελληνες είπε ο Λαβρέντι. Πάγος.
