Η ερώτηση μοιάζει ξεκάθαρη. Και σχετίζεται άμεσα με τον έλληνα φορ. Ο οποίος φορώντας τη φανέλα της Σπόρτινγκ μοιάζει να έχει αναγεννηθεί, δεδομένου πως συμμετέχει στην επίτευξη γκολ κάθε περίπου 63’ και η επιθετική συγκομιδή του είναι μεγαλύτερη σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν.
Μα, θα μπει στα… παπούτσια του Γκιόκερες;
Του Κώστα Κοφινά
Yπάρχουν πάντα δύο αναγνώσεις. Η μία λέει πως ο Ιωαννίδης έχει ανέβει και αυτό προκύπτει αν δεις τους αριθμούς του ή το πώς κινείται με τη ριγωτή πράσινη φανέλα της Σπόρτινγκ. Θα έλεγε κάποιος πως οι… οριζόντιες ρίγες λες και τον βοηθούν παραπάνω σε σύγκριση με τις (ενίοτε) κάθετες του Τριφυλλιού. Αλλά στον αντίποδα, οι προσεκτικοί παρατηρητές διαπιστώνουν πως ο συμπαθής Φώτης εκκινεί από τον πάγκο και παραμένει ένας χρήσιμος «δωδέκατος παίκτης». Αρα;
Ισως εδώ να βρίσκεται το κουμπί της όλης ιστορίας. Ο Ιωαννίδης παλεύει να καταξιωθεί σε ένα ξένο περιβάλλον. Αυτό που του επιτρέπει να διώχνει τις σκοτούρες ή τα σύννεφα που είχαν συσσωρευτεί στην Αθήνα. Είχε βαλτώσει στα μέρη μας. Οπως συμβαίνει σε μια σχέση με ημερομηνία λήξης, έχει κακοφορμίσει, αλλά κανένα από τα δύο μέρη δεν το παραδέχεται. Ο Παναθηναϊκός έβλεπε πως έπαιρνε λίγα από τον στράικερ και περίμενε απλά μήπως και ανέβει η τιμή του ή κάποιο ευρωπαϊκό κλαμπ… τσιμπήσει.
Η Σπόρτινγκ αναζητούσε ακόμη έναν κυνηγό. Οχι πως ο Ιωαννίδης θα γίνει νέος Γκιόκερες. Τέτοια θαύματα δεν έρχονται στο φως τόσο εύκολα. Αλλά το βέβαιο είναι πως ένας ποδοσφαιριστής που ένιωθε εγκλωβισμένος σε ένα μικρό δωμάτιο, άνοιξε την πόρτα και ελευθερώθηκε! Τα ψυχολογικά δεσμά έσπασαν. Διαλύθηκαν μονομιάς. Απέκτησε κίνητρο και αυτό είναι το κυρίως ζητούμενο για τον οποιονδήποτε θέλει κάτι να αποδείξει. Και ο Φώτης Ιωαννίδης που πάντα ήταν ένας αξιόλογος σέντερ φορ με ανοδική πορεία, κυνηγά το όνειρό του, θέλει να πείσει πως ο Βαγγέλης Παυλίδης δεν είναι ο μοναδικός έλληνας ικανός κεντρικός επιθετικός και επιπρόσθετα η Πορτογαλία αποτελεί μια σανίδα εκτόξευσης για τον ίδιο.
Δεν βελτιώθηκε ουσιαστικά, γιατί η όποια μετάλλαξη αργεί. Απλά, φαίνεται παραπάνω. Μέχρι να καθιερωθεί και να αποκτήσει την ταμπέλα «αναντικατάστατος», προφανώς και έχουμε καιρό. Εως τότε, ανέμελος ας ζει το δικό του παραμύθι όπως συμβαίνει με κάθε επισκέπτη στους κήπους του Fronteira Palace της Λισαβόνας.
Το «λιοντάρι» βρήκε τον βρυχηθμό του
Του Γιώργου Νασμή
Με ασπιρίνες είναι τις τελευταίες ημέρες ο προπονητής της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Ρουί Μπόρζες λόγω του πονοκεφάλου που του προκαλούν οι δύο επιθετικοί του, ο Λουίς Σουάρες και ο Φώτης Ιωαννίδης.
Οι Λέοντες καλούνται να αντιμετωπίσουν απόψε τη Γιουβέντους στο Τορίνο και ο Μπόρζες βρίσκεται στο δίλημμα: Σουάρες ή Ιωαννίδης;
Ο Πορτογάλος δεν περίμενε πως θα βρισκόταν τόσο σύντομα σ’ αυτή τη θέση. Ο Σουάρες αποκτήθηκε για να αντικαταστήσει τον Γκιόκερες που πήγε στην Αρσεναλ ενώ προόριζε τον Ιωαννίδη ως back up του Κολομβιανού βάσει και της στατιστικής που είχε ο έλληνας άσος στην αποτελεσματικότητα μπροστά στην αντίπαλη εστία στα χρόνια που αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό.
Εχοντας χάσει την προετοιμασία της Σπόρτινγκ, τον αγώνα του Σούπερ Καπ και τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος Πορτογαλίας θα περίμενε κανείς πως ο Ιωαννίδης θα χρειαζόταν αρκετό χρόνο για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Φευ. Το αστέρι του άλλοτε αρχηγού του Παναθηναϊκού άρχισε να λάμπει από την πρώτη στιγμή, παίζοντας ακόμα και δεκάλεπτα. Οι μέχρι τώρα επιδόσεις του είναι οι καλύτερες στην καριέρα του. Στα 446 λεπτά που έχει αγωνιστεί συνεισφέρει σε γκολ κάθε 63,7 λεπτά (τέσσερα γκολ, τρεις ασίστ) όταν πέρυσι η αντίστοιχη επίδοση ήταν 223 λεπτά και στην καλύτερή του σεζόν στους Πράσινους (2023/24) ήταν 95 λεπτά.
Η βελτίωση του Ιωαννίδη στο παραγωγικό κομμάτι του παιχνιδιού είναι εντυπωσιακή και σπάνια για παίκτες που αλλάζουν περιβάλλον, γιατί συντελέστηκε άμεσα. Ακόμα και οι Πορτογάλοι που πίστεψαν στις δυνατότητές του και το απέδειξαν με τα χρήματα που δαπάνησαν για να τον αποκτήσουν, έχουν μείνει άναυδοι με την επίδραση που έχει στο παιχνίδι της Σπόρτινγκ ακόμα και όταν παίζει για λίγα λεπτά.
Η εξέλιξή του είναι ταχύτατη κι αν δεν ανακοπεί από κάποιον αστάθμητο παράγοντα, αλλαγή προπονητή, τραυματισμούς, θα δούμε τους επόμενους μήνες έναν Ιωαννίδη για τον οποίον θα μιλά όλη η Ευρώπη και θα δικαιολογεί απόλυτα τη ρήτρα των 100 εκατ. ευρώ που έχει βάλει στο συμβόλαιό του το πορτογαλικό κλαμπ. Αποδεικνύεται επίσης από τα γεγονότα αυτό που πολλοί υποστήριζαν από πέρυσι: πως ο Ιωαννίδης έπρεπε να είχε ανοίξει προ πολλού τα φτερά του γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχε τίποτε άλλο να του προσφέρει. Οπως και σε πολλούς ακόμα ταλαντούχους παίκτες που κινδυνεύουν να μείνουν στάσιμοι αν δεν κάνουν το μεγάλο βήμα προς το εξωτερικό.
