Όταν είχε έρθει πέρυσι στον Παναθηναϊκό ο Τσέντι Οσμαν, είναι γεγονός πως άργησε να πάρει μπροστά. Πολλοί αμφισβήτησαν όχι τις ικανότητές του, αλλά τη χρησιμότητα της μεταγραφής του Τούρκου φόργουορντ. Γιατί πολύ απλά δεν έμοιαζε με «κάνω τη διαφορά παίκτης».
Βιάστηκαν, ωστόσο, όλοι. Ενας παίκτης με θητεία επτά ετών στο ΝΒΑ είναι πολύ δύσκολο να θεωρηθεί ανεπαρκής. Αδύνατο. Και με τα …πρώτα κρύα, ο Οσμαν ζέστανε για τα καλά τις εξέδρες με τα κατορθώματά του. Το χειροκρότημα ήταν σε ημερήσια διάταξη.
Παίκτης-ομάδας, δεν βγάζει τραυματισμούς, θετική ενέργεια, τρέχει όλο το γήπεδο μολονότι είναι ψηλός και ογκώδης, δυνατός στην άμυνα και με αντοχές που επαρκούν ώστε να αγωνίζεται ένα 40λεπτο συν μια ή και δυο παρατάσεις! Αλήθεια, τι άλλο να ζητήσει ο οποιοσδήποτε προπονητής;
Αυτά, έως το ματς απέναντι στην Εφές. Γιατί το βράδυ της Παρασκευής ο Οσμάν ήταν από «άλλον πλανήτη». Ρεκόρ καριέρας με 29 πόντους. Είχε ¾ δίποντα και 6/10 τρίποντα. Δεν σταμάτησε ο άσος να πιέζει και να σκοράρει ούτε στιγμή, ένας πλήρης παίκτης, ιδανικός για το σύγχρονο μπάσκετ.
Ναι μεν ο Παναθηναϊκός έχει σούπερ γραμμή κοντών (Σορτς, Σλούκας, Γκραντ, Ναν, τα πρώτα βιολιά) που «έπνιξε» τα γκαρντ της Εφές, όλα όμως θα ήταν διαφορετικά αν απουσίαζε ή αν δεν ήταν τόσο εντυπωσιακός ο Τσέντι Οσμαν.
Μια μεταγραφή που τελικά κάνει κρότο και ένας παίκτης που μοιάζει όλο και καλύτερος! Με τέτοιο «τριάρι», αλήθεια τι να φοβάται ο Παναθηναϊκός στη συνέχεια της Ευρωλίγκας; Ένα όπλο που πλέον γίνεται ολοφάνερο για τους Πράσινους!
