Η μελέτη που αλλάζει τα δεδομένα
Δημοσιευμένη στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters, η έρευνα των επιστημόνων του Johns Hopkins αποκάλυψε ότι η διάχυτη ακτινοβολία Γάμμα που υπάρχει στο κέντρο του Γαλαξία μας, ταιριάζει εντυπωσιακά με τα μοντέλα που προβλέπουν συγκρούσεις σωματιδίων σκοτεινής ύλης.
Χρησιμοποιώντας υπερυπολογιστές και προσομοιώσεις υψηλής ακρίβειας, οι ερευνητές αναπαρήγαγαν τις περιοχές όπου η σκοτεινή ύλη είναι πιθανό να μπορεί να συγκρουστεί και να απελευθερώσει ενέργεια. Το αποτέλεσμα; Οι ίδιες αυτές περιοχές ταυτίζονται με τα σημεία της μυστηριώδους λάμψης που παρατηρούν οι αστρονόμοι.
Τι είναι η σκοτεινή ύλη και γιατί είναι τόσο σημαντική
Η σκοτεινή ύλη αποτελεί περίπου το 27% του Σύμπαντος, όμως δεν εκπέμπει, δεν απορροφά και δεν αντανακλά φως. Είναι, ουσιαστικά, αόρατη — και γίνεται αντιληπτή μόνο μέσω της βαρύτητας. Αν η υπόθεση των ερευνητών επιβεβαιωθεί, τότε ίσως πρόκειται για την πρώτη φορά που «βλέπουμε» έμμεσα την παρουσία της μέσα από την ενέργεια που παράγεται όταν τα σωματίδιά της συγκρούονται.
Εναλλακτικές εξηγήσεις
Παρότι η υπόθεση της σκοτεινής ύλης είναι εντυπωσιακή, δεν είναι η μόνη. Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η λάμψη αυτή μπορεί να οφείλεται σε χιλιάδες υπεραστέρες ή πάλσαρ – εξαιρετικά πυκνά και ταχέως περιστρεφόμενα νετρονικά άστρα που εκπέμπουν ακτινοβολία γάμμα.
Ωστόσο, οι νέες προσομοιώσεις δείχνουν ότι η χωρική κατανομή της λάμψης ταιριάζει περισσότερο με την αναμενόμενη κατανομή της σκοτεινής ύλης παρά με εκείνη των πάλσαρ.
Το επόμενο βήμα
Η ερευνητική ομάδα του Johns Hopkins σχεδιάζει τώρα να αναζητήσει παρόμοια φαινόμενα σε γειτονικούς γαλαξίες νάνους, όπου οι επιδράσεις της σκοτεινής ύλης είναι πιο «καθαρές». Αν εντοπιστεί το ίδιο μοτίβο φωτεινότητας, θα μπορούσε να αποτελέσει την πιο ισχυρή ένδειξη μέχρι σήμερα για την ύπαρξή της.
«Αυτό που βλέπουμε ίσως είναι το πρώτο δείγμα της σκοτεινής ύλης», δήλωσε χαρακτηριστικά ο αστροφυσικός Joseph Silk, συν-συγγραφέας της μελέτης.
