Ο Τάισον, στα 37 του χρόνια και 265 ημέρες, έγραψε το όνομά του δίπλα σε αυτό του θρυλικού Γιώργου Κούδα, αφού έγινε ο γηραιότερος σκόρερ του ΠΑΟΚ απέναντι στον Ολυμπιακό. Ένα ρεκόρ που έστεκε για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες, από εκείνο το μαγικό 4-0 της 25ης Σεπτεμβρίου 1983!
Όμως το γκολ του Βραζιλιάνου δεν ήταν απλώς μια ιστορική αναφορά. Ήταν το ξύπνημα μιας ομάδας που έδειχνε να έχει ξεχάσει για λίγο τον εαυτό της. Με μια κίνηση γεμάτη εμπειρία και ψυχραιμία, ο Τάισον εκμεταλλεύτηκε το γλίστρημα του Ορτέγκα στο 63’ και πλάσαρε ιδανικά τον Τζολάκη, ισοφαρίζοντας σε 1-1 μέσα σε μια Τούμπα που έβραζε. Ήταν η σπίθα που άναψε τη φλόγα της ανατροπής.
Στο δεύτερο μέρος, ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου έβγαλε τον πραγματικό του χαρακτήρα. Από διστακτικός και μουδιασμένος στο πρώτο ημίχρονο, μεταμορφώθηκε σε μια ομάδα αποφασισμένη να δώσει απαντήσεις. Η ενέργεια, η ένταση και η πίστη φάνηκαν σε κάθε μονομαχία. Οι παίκτες έδειξαν πως ήθελαν τη νίκη όχι για τους βαθμούς, αλλά για την ίδια τους την ψυχή.
Ο Τάισον, με την εμπειρία και την προσωπικότητά του, έγινε το σύμβολο αυτής της ανατροπής, αν και έχει κάνει πολύ καλύτερα παιχνίδια με την φανέλα του ΠΑΟΚ. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο όμως. Ήταν εκείνος που έδειξε ότι ακόμα και στα 37, η φλόγα καίει δυνατά. Όχι γιατί μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα, αλλά γιατί ξέρει πότε να τρέξει και γιατί και το έκανε τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ το είχε περισσότερο ανάγκη από ποτέ.
Η ανατροπή που ακολούθησε δεν ήταν απλώς μια ποδοσφαιρική εξέλιξη, αλλά μια ψυχολογική απελευθέρωση. Ο Δικέφαλος γύρισε ένα ντέρμπι απέναντι στον πιο μεγάλο του αντίπαλο, αποδεικνύοντας ότι η πίστη, η ενότητα και η εμπειρία μπορούν να νικήσουν τα πάντα.
