Η δίκη των δύο εκ των τριών προστατευόμενων μαρτύρων της υπόθεσης Novartis, των δύο προσώπων που είχαν καταθέσει με τα ψευδώνυμα «Μάξιμος Σαράφης» (Φιλίστωρ Δεστεμπασίδης) και «Αικατερίνη Κελέση» (Μαρία Μαραγγέλη), έφτασε στο τέλος της με την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης. Και το αποτέλεσμά της επαναφέρει τον όρο «σκευωρία Novartis».
Τι ήταν η σκευωρία Novartis; Ηταν μια συστηματική προσπάθεια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ή καλύτερα του συστήματος Τσίπρα, με την απαραίτητη συνδρομή της καραμανλικής συνιστώσας του κόμματος, να αλλοιώσουν τη δημοκρατία εις βάρος της διάκρισης των εξουσιών: προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης παράλληλα με προσπάθεια χειραγώγησης του Τύπου. Μια προσπάθεια που κορυφώθηκε με τη διαπόμπευση εννιά πολιτικών προσώπων και του προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδος, στις 21 Φεβρουαρίου 2018. Τα πρόσωπα αυτά χρειάστηκε να μιλήσουν απολογούμενα στη Βουλή για κατηγορίες χρηματισμού. Ηταν η μέρα που έκλαψε στο βήμα της Βουλής ο διατελέσας υπηρεσιακός πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος. Και είχε γραφτεί μία από τις μελανότερες σελίδες της Μεταπολίτευσης.
Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μιλώντας για την υπόθεση Νovartis, την είχε αποκαλέσει «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους». Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατηγορηθείς στην υπόθεση και τελικά αθωωθείς (όπως όλα τα πολιτικά πρόσωπα που ενεπλάκησαν ως κατηγορούμενα), είχε απαντήσει σε εκείνο τον χαρακτηρισμό κάνοντας λόγο για «τη μεγαλύτερη και πιο κακοφτιαγμένη πολιτική σκευωρία όλων των εποχών». Γι’ αυτό, χθες, μετά την καταδικαστική απόφαση των αποδεδειγμένα πλέον ψευδομαρτύρων, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε κάτι που υπό το φως της χθεσινής απόφασης είναι αυτονόητο: «Το θεσμικά ελλειμματικό και δυσάρεστο είναι ότι οι ενορχηστρωτές και τα πρώτα βιολιά της σκευωρίας έχουν διαφύγει του δικαστικού ελέγχου».
Τι μάθαμε όμως, τελικά, από μια δίκη που επεφύλαξε μια καταδίκη – χάδι για τους καταδικασθέντες, το πάλαι ποτέ προστατευθέντες ψευδομάρτυρες; Δεν μάθαμε το βασικότερο: ποιοι τους έβαλαν να πουν ψέματα. Τα ονόματα και οι ιδιότητες των φυσικών προσώπων που έστησαν τη σκευωρία δεν έγιναν γνωστά. Μένει η κατηγορία της «συμμορίας» που κατηύθυνε τους συγκεκριμένους κατηγορούμενους στην επιχείρηση «κατασπίλωσης πολιτικών αντιπάλων», σύμφωνα με την κατάθεση του Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος, μαζί με τον Αδωνη Γεωργιάδη, επλήγη περισσότερο από αυτή την υπόθεση, αφού παρέμεινε οιονεί ύποπτος πολύ καιρό μετά την απόδοση της αθωότητας σε όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα. Υπενθυμίζω ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε πει ότι έπρεπε να έχει μηνύσει τον Αλέξη Τσίπρα για την εμπλοκή τού ονόματός του. Τότε είχε προσθέσει ότι δεν το έκανε επειδή είναι πολιτικός και, ως εκ τούτου, δεν στρέφεται ποτέ κατά πολιτικών, δημοσιογράφων και δικαστών. Μπορεί πάλι να έχει συνειδητοποιήσει τη ματαιότητα μιας τέτοιας κίνησης.
Τι απέτρεψε η επιχείρηση συγκάλυψης της Novartis; Μια μεγάλη υπόθεση διαφθοράς με χιλιάδες διεφθαρμένους «λειτουργούς» της υγείας, οι οποίοι, με τις υπερσυνταγογραφήσεις, αύξησαν σε θηριώδη ύψη τις δαπάνες του Δημοσίου. Και τι επιβεβαιώνει η καταδίκη της κουκούλας; Οτι η έμπνευση της απόδοσης ευθυνών σε ενοχλητικούς πολιτικούς αντιπάλους από το σύστημα Τσίπρα, για να φτιαχτεί ευνοϊκό γι’ αυτόν προεκλογικό κλίμα, είχε στόχο τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ – τα δύο κόμματα που, παρά τις κατά καιρούς παλινωδίες τους τα χρόνια της χρεοκοπίας, εργάστηκαν για να σωθεί η χώρα από τις επιπτώσεις του λαϊκισμού, ο οποίος έταζε λεφτόδεντρα και ψεύτικες σεισάχθειες και παραλίγο να οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή.
Είναι ο ίδιος Τσίπρας που επιδιώκει να επιστρέψει, με άλλο προσωπείο, στο πολιτικό προσκήνιο.
ΟΠΕΚΕΠΕ, όπως Novartis
Ξανάρχισε συστηματικά, όπως αναμενόταν, η προσπάθεια να εμφανιστεί το λεγόμενο επιτελικό κράτος, δηλαδή ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ως φυτώριο σκανδάλων. Εκτός μιας νέας προσπάθειας αμφισβήτησης της Δικαιοσύνης μετά τις εξελίξεις στην υπόθεση των Τεμπών, δίνεται μεγάλη έμφαση και στο πόρισμα για τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ από την Αρχή κατά του Ξεπλύματος Χρήματος, σύμφωνα με το οποίο δεσμεύονται σημαντικά περιουσιακά στοιχεία της Πόπης Σεμερτζίδου, έως πρόσφατα στελέχους της ΝΔ, που φέρεται να έχει εισπράξει παρατύπως ένα πολύ μεγάλο ποσό.
Μου κάνει εντύπωση, πάντως, ότι τα αντιπολιτευτικά βέλη κατευθύνονται στην κυβέρνηση, που έχει επιλέξει να περιβάλει με εμπιστοσύνη τις ανεξάρτητες Αρχές και τη Δικαιοσύνη, ευρωπαϊκή και ελληνική, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη επιστροφής όσων παρατύπως, ή παρανόμως, έχουν καταλήξει σε μη δικαιούχους. Η Πόπη Σεμερτζίδου, όντως, υπήρξε ΝΔ, αλλά είναι γνωστό ότι το σκάνδαλο των επιδοτήσεων είναι διαχρονικό και διακομματικό. Κι αυτό που προέχει είναι να επιστραφούν τα χρήματα της «λαϊκής διαφθοράς». Οπου κι αν κατέληξαν.
Τα κόμματα, που συζητούν στη Βουλή, οφείλουν ταυτόχρονα και να απαιτούν την επιστροφή των χρημάτων και να στηρίζουν τις έρευνες της Δικαιοσύνης ζητώντας την πλήρη διαλεύκανση. Αυτή θα οδηγήσει και σε πολιτικές ευθύνες, όπου και αν υπάρχουν. Τίποτα δεν μάθαμε από την υπόθεση Novartis;
