Οι πολίτες των πλούσιων και πιο προοδευμένων χωρών της Δύσης, κυρίως των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εμφανίζονται να είναι περισσότερο δυσαρεστημένοι με τις κυβερνήσεις τους σήμερα παρά οποτεδήποτε άλλοτε από την εποχή που εμφανίσθηκαν οι μετρήσεις της κοινής γνώμης. Οι περισσότεροι ειδικοί επιστήμονες είχαν την πεποίθηση πως αυτό ήταν ένα σημάδι απογοήτευσης με συγκεκριμένες κυβερνήσεις παρά με το σύνολο του πολιτικού συστήματος.
Με βάση όμως πρόσφατα στοιχεία από δημοσκοπικές έρευνες σε πολλές δυτικές χώρες αρχίζει να διαφαίνεται μια επικίνδυνη τάση που μάλλον διαψεύδει αυτές τις περισσότερο αισιόδοξες εκτιμήσεις. Σύμφωνα με ένα εξαιρετικό άρθρο των καθηγητών Roberto Stefan Foa, του Πανεπιστημίου του Cambridge, και Yascha Mounk, του Πανεπιστημίου John Hopkins, στο περιοδικό «The Journal of Democracy», η απογοήτευση αφορά γενικότερα την πολιτική και τη δημοκρατική διαδικασία.
Μέσα από έρευνες που έγιναν στη Βόρεια Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη προκύπτει το συμπέρασμα πως πολλοί πολίτες καθιερωμένων δημοκρατιών δείχνουν πολύ απογοητευμένοι από τον τρόπο διακυβέρνησης που ισχύει και από τη μορφή των κυβερνήσεών τους. Παράλληλα, φαίνονται ανοιχτοί σε άλλες, περισσότερο αυταρχικές και λιγότερο δημοκρατικές, μορφές διακυβέρνησης που θα έκαναν τα πράγματα, κατά την εκτίμησή τους, πιο αποτελεσματικά. Μια σοβαρότατη δηλαδή δυσαρέσκεια με τη δημοκρατία παρουσιάζεται. Αν επεκταθεί περισσότερο, είναι ενδεχόμενο να θέσει σε κίνδυνο τη σταθερότητα αλλά και τη βιωσιμότητα των παραδοσιακών δημοκρατικών συστημάτων!
Πολλές πολιτικές αστοχίες, που έχουν υπονομεύσει τον τρόπο ζωής των λαϊκότερων κυρίως τάξεων, έχουν παίξει κυρίαρχο ρόλο σε αυτή την εξέλιξη. Η σχετικά πρόσφατη, σχεδόν θρησκευτική, υστερία με την κλιματική αλλαγή έχει οδηγήσει σε αχαρακτήριστες πολιτικές που κάνουν κάποιους πλούσιους ενώ καταδικάζουν τον υπόλοιπο κόσμο στη φτώχεια και την ανέχεια. Η εγκατάλειψη του άνθρακα και του λιγνίτη και οι περιορισμοί στη χρήση πετρελαίου έχουν οδηγήσει τους λογαριασμούς ρεύματος στα ύψη και τα προϊόντα στα ράφια των σουπερμάρκετ σε απλησίαστους ανοδικούς ρυθμούς. Ο κόσμος πανικοβάλλεται χωρίς να βλέπει διέξοδο, όταν τα κόμματα ομονοούν για τους, επιστημονικά αστήρικτους, κινδύνους της κλιματικής αλλαγής. Και όλα αυτά όταν στο θέμα της υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας δεν υπάρχει η παραμικρή βελτίωση.
Οι κίνδυνοι λοιπόν για τα δημοκρατικά πολιτεύματα προέρχονται από τις άστοχες πολιτικές επιλογές των συστημικών κομμάτων. Αν αυτό δεν γίνει συνείδηση οι προοπτικές για τη δημοκρατία είναι μετρημένες.
