Η Ελλάδα βγήκε εξουθενωμένη από μια δεκαπενταετία μνημονίων, περικοπών, πανδημίας και συνεχούς πίεσης, αντί για μια ανάσα αυτό που βλέπει ο πολίτης είναι το κράτος να αποσύρεται και η αγορά να μπαίνει παντού, στο νερό, στην ενέργεια, στις μεταφορές, ακόμα και στην υγεία και την παιδεία. Ολα γίνονται προϊόν, όλα γίνονται πεδίο κέρδους, οι μεγάλες εταιρείες βγαίνουν κερδισμένες ενώ οι πολίτες πληρώνουν όλο και περισσότερα και το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται.
Η «μεταρρύθμιση» που διαφημίζεται σημαίνει στην πράξη υψηλότερους λογαριασμούς, περισσότερη ανασφάλεια και λιγότερη προστασία για τον απλό άνθρωπο. Η μεσαία τάξη πιέζεται, οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί, οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό και τα golden boys πολλαπλασιάζονται. Το μοντέλο θυμίζει τη Μάργκαρετ Θάτσερ στη Βρετανία της δεκαετίας του ’80, μόνο που εκείνη συγκρούστηκε με μια ισχυρή οικονομία γεμάτη βιομηχανίες και συνδικάτα, στην Ελλάδα του 2025 η ίδια συνταγή εφαρμόζεται σε μια χώρα ήδη γονατισμένη. Είναι σαν να βάζεις έναν μαραθωνοδρόμο που μόλις βγήκε από το νοσοκομείο να τρέξει ξανά χωρίς ανάσα, η κοινωνία δεν έχει πια αντοχές. Αυτό που χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα δεν είναι άλλες «μεταρρυθμίσεις» κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των αγορών, αλλά ένα νέο μοντέλο με κέντρο τον άνθρωπο, ένα κράτος που θα λειτουργεί ως ασπίδα και όχι ως υπάλληλος των μεγάλων συμφερόντων.
Επένδυση στο δημόσιο σύστημα υγείας ώστε η ζωή του ανθρώπου να μη μετριέται με βάση το πορτοφόλι του, παιδεία που να ανοίγει δρόμους και όχι να βγάζει ανέργους πτυχιούχους, στήριξη στη μικρομεσαία επιχείρηση που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και όμως ασφυκτιά από φόρους και τράπεζες. Μισθούς που να επιτρέπουν ζωή με αξιοπρέπεια, όχι απλή επιβίωση, πολιτική που θα κρατήσει τους νέους εδώ αντί να τους σπρώχνει στο αεροδρόμιο με εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
Το μοντέλο που ταιριάζει στην Ελλάδα δεν είναι ούτε το θατσερικό ούτε το μνημονιακό, είναι ένα μοντέλο κοινωνικής δικαιοσύνης με ανάπτυξη, μια χώρα που θα επενδύει στην τεχνολογία, στην πράσινη οικονομία, στον τουρισμό ποιότητας αλλά με όρους δικαιοσύνης και συμμετοχής για όλους, γιατί αν συνεχίσουμε να χτίζουμε μια Ελλάδα μόνο για golden boys και επενδυτές, τότε απλώς θα τελειώσει η Ελλάδα των πολιτών.
