«Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ‘σουν δυο φορές τον χρόνο»! Αλλά δεν είσαι. Μία είσαι, κι αυτή μισή. Επιστροφή λοιπόν. Χαίρετε και καλώς σας βρήκα. Οσοι ξεμείνατε εδώ, κι όσοι επιστρέψατε. Οι πολλοί. Διότι εξ όσων αποτυπώνονται στις μελέτες, μόνο ένας στους δύο Ελληνες πήγε διακοπές φέτος. Κι όχι για 20 ή 30 ημέρες, που πήγαινε παλιά (ΠΑΣΟΚ – Ωραία Χρόνια!), αλλά μία εβδομάδα το πολύ. Κι όχι Κυκλάδες και Δωδεκάνησα, όπου το πηγαινέλα με το καράβι ή το αεροπλάνο θέλει μισό μισθό και βάλε, αλλά στο χωριό. Στη μανούλα, που φτιάχνει σπανακόπιτα τραγανή και ονειρεμένο λεμονάτο κοτόπουλο με πατάτες.
Επιστροφή, έχασα κάτι; Μπα. Οπως τα άφησα, τα βρήκα. Πυρκαγιές, ξανά πυρκαγιές, καταστροφή, πόνος, οδύνη και στεναγμοί. Πολλοί στεναγμοί. Για τις περιουσίες που χάθηκαν, για τους κόπους μιας ζωής που έγιναν στάχτη μέσα σε λίγα λεπτά.
Και μετά παροχές. Παροχές, δώσε μου κι εμένα μπάρμπα (Κυριάκο). Χίος pass είναι το καινούργιο φρούτο. Ερχεται να προστεθεί στο Εύβοια pass, στο Αλεξανδρούπολη pass, στο Θεσσαλία pass, στο Σάμος pass, και ούτω καθ’ εξής.
Κι από κοντά υποσχέσεις για τη ΔΕΘ. Εφυγα για διακοπές, τέλος Ιουλίου, κι άφησα τις παροχές που θα εξαγγείλει ο πρόεδρος Κυριάκος, σε 15 ημέρες στη Θεσσαλονίκη, στο 1,5 δισ. Γύρισα και τις βρήκα ήδη στα 2,5 δισ. και ο λογαριασμός ανεβαίνει. Δεν θέλω να του το χαλάσω του αρχηγού, αλλά ένας προηγούμενος, που έκανε τα ίδια (ο Κ. Σημίτης), έξι μήνες έπειτα από κάτι τέτοιες γαλαντομίες, δεν ήταν πια πρωθυπουργός…
Φωτεινή αναλαμπή
Αντιπολίτευση σκληρή. Επί του πεδίου. Με θέματα που πονάνε. Με αφορμές που προκαλούν αίσθηση. Δημιουργούν τον πυρήνα σοβαρών συζητήσεων, σε καφενεία, γραφεία, παραλίες, στον δρόμο. Με ζητήματα που αγγίζουν το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας, η οποία παρότι τα είχε προσέξει, ακούσει, αντιμετωπίσει, και είχε προβληματιστεί, θυμώσει, οργιστεί, απογοητευτεί, δεν υπεισήλθε ποτέ στην ουσία τους. Δεν έσκυψε δηλαδή το κεφάλι πάνω από αυτά, προκειμένου να διαγνώσει «τις πταίει» και αναλόγως να κινηθεί. Ευτυχώς όμως, φωτεινή αναλαμπή, πού και πού εμφανίζεται κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής τάξης της χώρας, να της ανοίξει τα μάτια (της κοινωνίας). Να της προσφέρει έτοιμο, στο πιάτο, το βασικό ζήτημα που πρέπει να την απασχολεί, αυτό που και εκείνη ενώ το έβλεπε, αρνιόταν να εντρυφήσει περισσότερο στις αιτίες που το προκαλούν. Μια τέτοια αξιοσημείωτη περίπτωση, είναι ο νέος εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Κώστας Ζαχαριάδης…
Δεν υπάρχει σωτηρία
Ο Κώστας λοιπόν, έθεσε με γενναιότητα, το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων, και με θαυμαστή δεινότητα έκανε «φιτίλια», κατά το κοινώς λεγόμενο, την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης! Αποκάλυψε στην κοινωνία, τη μεγάλη αλήθεια: ότι το… σουβλάκι, που κάποτε (επί ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον) κόστιζε 3,5 ευρώ, τώρα κοστίζει 5 ευρώ, ως αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής, όπως προανέφερα, η οποία ευνοεί την ολιγαρχία και τα μονοπώλια. Ως εκ τούτου όσα και να εξαγγείλει στη ΔΕΘ στις αρχές Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος Κυριάκος, η οικονομική πολιτική θα πάει άπατη – και εξ αυτού του γεγονότος.
Εύγε στον Κώστα (και στον ΣΥΡΙΖΑ) έχω να δηλώσω, γι’ αυτή την κορυφαία επίδειξη ανάλυσης της οικονομικής πολιτικής, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι όπως και ο ίδιος εξήγησε στη δήλωσή του, το 5ευρω που κοστίζει σήμερα το σουβλάκι, αφορά την τιμή σε πίτα-καλαμάκι. Αρα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, και καθώς θα πλησιάζουμε προς τη ΔΕΘ για τις σχετικές εξαγγελίες Μητσοτάκη, λογικά θα πρέπει να αναμένουμε νέες δηλώσεις Ζαχαριάδη για τις αυξήσεις στο πιτόγυρο, στη μερίδα κεμπάπ, στο γιαουρτλού, στο μπέργκερ, την τυρόπιτα κουρού και τα συναφή.
Και για να σοβαρευτούμε: από κάτι τέτοια ενισχύεται η άποψη ότι με αυτή την αντιπολίτευση, δεν υπάρχει σωτηρία…
Η μαγική φράση
Δεν υπάρχει σωτηρία, μέρος δεύτερον: αντιπολίτευση των «επί τόπου» και των «έλειψα ποτέ από κοντά σας;». Σήμερα περιοδεύει στα καμένα της Αχαΐας ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης. Χθες, έκανε το ίδιο δρομολόγιο ο Μήτσος ο Κουτσούμπας που έχει και τον Πελετίδη δήμαρχο στην Πάτρα, αυτόν που σύστηνε στον κόσμο να μη δίνει βάση στις παραινέσεις του 112 για απομάκρυνση από τις φλεγόμενες περιοχές (ευτυχώς που δεν τον άκουσαν οι Πατρινοί…). Ο Φάμελλος, είπε να μη μετακινηθεί πολύ – πήγε περιοδεία (χθες κι αυτός) στην Ανατολική Αττική. Οσο για τον έκπτωτο πρόεδρο της καρδιάς μας, τον Στέφανο, αυτός πήγε δυο φορές στην Αχαΐα, προκειμένου να πιστοποιήσει επί τόπου, όπως είπαμε, τις ζημιές από την πρόσφατη καταστροφική πυρκαγιά.
Φυσικά όλοι, έκαναν δηλώσεις, για τις βαριές κυβερνητικές ευθύνες. Φυσικά όλοι μίλησαν για την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού. Και βεβαίως όλοι ζήτησαν περισσότερα πυροσβεστικά μέσα, περισσότερες προσλήψεις. Κανείς όμως δεν είπε τη μαγική φράση: ότι οι φωτιές δεν μπαίνουν από μόνες τους. Κατά 95%, ανθρώπινο χέρι ευθύνεται γι’ αυτές…
50 υπογραφές για τα drones…
Επίσης κανέναν τους δεν άκουσα να αποδοκιμάζει φαινόμενα αποσάθρωσης του κοινωνικού ιστού, όπως αυτό που εμφανίστηκε στην Ημαθία. Με πολίτες να υπογράφουν κείμενο διαμαρτυρίας κατά της χρήσης drones από τις Αρχές για την επιτήρηση του ορεινού όγκου στο Σέλι, και γύρω από την πόλη της Βέροιας!!
Οι 50 τον αριθμό υπογράφοντες, υποστηρίζουν ότι οι πτήσεις των drones αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τα… προσωπικά τους δεδομένα (!!!), και επιπλέον πηγή θορύβου η οποία απειλεί την υγεία τους!!!
Οι πολίτες αυτοί, αν όχι όλοι, κάποιοι εξ αυτών τέλος πάντων, είναι βέβαιο ότι αν ξεσπάσει πυρκαγιά στα μέρη τους, θα φωνάζουν «πού είναι το κράτος» και θα καταριούνται βρίζοντας την κυβέρνηση, τον δήμαρχο, τον περιφερειάρχη, τον παπά της ενορίας, τον δεσπότη και δεν ξέρω ποιον άλλο. Κι άσε μετά που θα ολοφύρονται μπροστά στις κάμερες για τον «παράδεισο που χάθηκε» και τον «τελευταίο πνεύμονα πρασίνου που δεν υπάρχει πια» κι άλλα τέτοια δακρύβρεχτα, τα οποία παρακολουθούμε χρόνια τώρα.
Υπάρχει πολιτικός να πει «τι λέτε ρε, δεν ντρέπεστε καθόλου; Ποια προσωπικά δεδομένα; 100 φορές να καταστρατηγηθούν, αν είναι να σωθεί ένα δάσος»; Δεν υπάρχει!
…50 ψήφοι στο σακούλι
Δεν υπάρχει, διότι κανείς δεν θέλει να θίξει τέτοιες αντικοινωνικές συμπεριφορές, επειδή φοβάται. Καθότι στο πίσω μέρος του φτωχού μυαλού του, τα υπολογίζει κάπως έτσι: πενήντα δεν υπογράφουν; Είναι πενήντα ψήφοι. Τους καταγγέλλεις; Δεν τους καταγγέλλεις, διότι πού ξέρεις; Μπορεί μεταξύ των 50, να τσιμπάω κι εγώ κανέναν από αυτούς. Γιατί να τον χάσω; Φασούλι το φασούλι, δεν γεμίζει το σακούλι; Ετσι είναι, γεμίζει. Από τη μια. Από την άλλη έχει μια τρύπα νααααα με το συμπάθιο. Είμαστε όλοι εμείς, που διαπιστώνουμε την κουτοπονηριά τους, ανιχνεύουμε την αδυναμία τους να σπάσουν αβγά, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να προχωρήσουν σε ρήξεις με άρρωστα φαινόμενα, και τους γυρίζουμε την πλάτη. Ως το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε, μήπως και αλλάξουν πορεία. Συμμορφωθούν…
Επευφημίες
Κοινωνία σε παρακμή, μέρος τελευταίο για σήμερα – αυτό το έχω καβάτζα από τις διακοπές, που το είχα παρακολουθήσει, και είχα μείνει άναυδος. Μεταξύ των τριών-τεσσάρων που συνελήφθησαν στην Πάτρα για τους εμπρησμούς, και ένας 25χρονος, που πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη που λένε. Την ώρα που έβαζε τη φωτιά, τον φωτογράφισαν. Αυτόν λοιπόν, κατά τη μεταφορά του από το αστυνομικό τμήμα στον εισαγγελέα, βρέθηκε κόσμος να τον… επευφημεί!!
Να του φωνάζει «μπράβο λεβέντη μου», και να τον χειροκροτεί. Αγνωστο γιατί οι επευφημίες, όπως άγνωστο και ποιοι ήταν αυτοί που τον επευφημούσαν – έναν εμπρηστή εκ προθέσεως, όπως απεφάνθησαν οι ανακριτικές Αρχές, εξού και τον προφυλάκισαν. Γνωστό όμως, ότι αυτή η παρηκμασμένη κοινωνία, δεν πάει πουθενά έτσι. Θα σέρνεται συνεχώς…
