Η ΑΕΚ δοκιμάζεται το βράδυ της Πέμπτης στο «Κονστάντ Βάντεν Στοκ», ένα γήπεδο στο οποίο από τις τρεις προηγούμενες επισκέψεις της, τις δύο θέλει να τις… ξεχάσει. Μία ισοπαλία και δύο ήττες με «βαρύ» σκορ δεν είναι θετικός απολογισμός, αλλά στο ποδόσφαιρο ισχύει και το «οι παραδόσεις είναι για να σπάνε»!
Ο Δικέφαλος έχει το πιο δύσκολο έργο από τις τρεις ελληνικές ομάδες που έχουν «υποχρεώσεις» στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Όχι τόσο γιατί αυτή η Άντερλεχτ είναι κάποιο τεράστιο μεγαθήριο (αναφέρομαι στη νυν κατάστασή της και όχι στην ιστορία της), αλλά διότι δεν έχει κάποιο «κανονάκι» να… κάψει και τα λάθη σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης απαγορεύονται!
Στα προηγούμενα παιχνίδια με αντίπαλο τη Χάποελ Μπερ Σεβά και τον Άρη Λεμεσού, η ΑΕΚ είχε την «υποχρέωση» να προκριθεί. Δεν είχε σημασία το «πως» αλλά μόνο ο «στόχος». Αυτό δεν αλλάζει. Βεβαίως τώρα το έργο τους είναι πολύ πιο δύσκολο, γιατί η ομάδα από τις Βρυξέλλες είναι ανώτερη σε σχέση με τις αντιπάλους από το Ισραήλ και την Κύπρο των δύο προηγούμενων προκριματικών φάσεων. Η πρόκριση αυτή τη φορά θα είναι και μία μικρή υπέρβαση.
Ο Μάρκο Νίκολιτς μίλησε για «σκάκι», μίλησε για εξυπνάδα στο παιχνίδι, ισορροπία και υπομονή. Εγώ θα προσθέσω ότι δεν πρέπει να χαθεί ούτε για ένα δευτερόλεπτο η προσήλωση και η συγκέντρωση. Τυχόν «νεκρά» διαστήματα, όπως για παράδειγμα αυτά που «βγήκαν» στο παιχνίδι με τον Άρη στη Λεμεσό, ή στο πρώτο ημίχρονο με τους Κύπριους στη Νέα Φιλαδέλφεια μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικά.
Εύκολα ή δύσκολα, χάρη στον τρόπο παιχνιδιού της Άντερλεχτ (η οποία παίζει αρκετά ψηλά σε πολλά σημεία των αγώνων της), η ΑΕΚ θα τις βρει τις ευκαιρίες της να «χτυπήσει» στις μεταβάσεις. Το ζητούμενο είναι να μην της σπαταλήσει (όπως έκανε στο Ντέμπρετσεν και στην Κύπρο) και να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία που θα της δοθεί, για να μπορέσει να βάλει τις βάσεις για την πρώτη επιτυχία του νέου εγχειρήματος.
Μιας και αναφέρθηκα στον Σέρβο τεχνικό, οφείλω να αναδείξω τρεις συγκεκριμένες ατάκες από τα όσα είπε στη συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες. Η πρώτη αφορά τον σχηματισμό, η δεύτερη την ενίσχυση και η τρίτη τον Περέιρα.
Ας δούμε λοιπόν τι είπε ακριβώς: «Για να παίξουμε τον ρόμβο πρέπει να έχουμε τους κατάλληλους παίκτες, όπως γνωρίζετε είναι το εξάρι που χρειαζόμαστε και περιμένουμε εδώ και καιρό και φυσικά είναι και η απουσία του Ρομπέρτο Περέιρα που είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, ίσως ο καλύτερος σε αυτή τη διάταξη, έχει αποδώσει εξαιρετικά, είχε σκοράρει οπότε είναι ένας παίκτης που θα μας λείψει».
Όταν ο προπονητής της ομάδας φτάνει στο σημείο να υπερτονίζει για 100η φορά την απουσία του χαφ που θέλει, όταν μιλάει με τόσα κολακευτικά λόγια για τον 34χρονο παίκτη που δε θα έχει στη διάθεσή του, κάτι δεν έχει γίνει σωστά. Και δε νομίζω ο Νίκολιτς να θέλει να κάνει «πόλεμο» σε κάποιον.
Η μοναδική ένστασή μου αφορά τη διάταξη, διότι από τη στιγμή που παραδέχεται ότι του λείπουν οι παίκτες που θα την εξυπηρετήσουν σε απόλυτο βαθμό, δεν εξηγείται η επιμονή του σε αυτή. Βεβαίως το ενδεχόμενο να δούμε στην αρχική ενδεκάδα τους Κουτέσα, Κοϊτά και Ζίνι του δίνει αυτομάτως τη δυνατότητα να αλλάξει το σχηματισμό χωρίς να κάνει αλλαγή, οπότε το μόνο που μένει είναι να δούμε πως θα ανταποκριθούν οι παίκτες στις απαιτήσεις του αγώνα.
ΥΓ: Ο Μαρσιάλ έμεινε ξανά εκτός ευρωπαϊκής λίστας. Φυσικά δεν έμεινε εκτός λόγω των… ενοχλήσεων, αυτό δεν το πιστεύει πλέον ούτε… 5χρονο. Το να συζητάμε όμως αν αξίζει να έχεις στο ρόστερ σου για… μόστρα, έναν παίκτη που λαμβάνει ετησίως 3,5 εκατ. ευρώ με την προσφορά του Γάλλου, είναι εντελώς ανούσιο.
