Ο Δεκαπενταύγουστος είναι για την Ελλάδα κάτι παραπάνω από μία ακόμα ημερομηνία. Κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου, η χώρα γιορτάζει μία από τις σημαντικότερες μέρες στο ορθόδοξο εορτολόγιο, την Κοίμηση της Θεοτόκου. Μία ημέρα με βαθύ θρησκευτικό αλλά και κοινωνικό χαρακτήρα, που αγγίζει βαθιά την ψυχή του ελληνικού λαού και αναδεικνύει το πνευματικό και πολιτιστικό αποτύπωμα της χώρας.
Η λέξη “Κοίμηση” σημαίνει τον θάνατο με ειρηνικό και ήπιο τρόπο, που στην ορθόδοξη παράδοση αντανακλά την πίστη στη ζωή μετά θάνατον. Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, η Παναγία δεν πέθανε όπως οι άνθρωποι, αλλά “κοιμήθηκε” και μεταστάθηκε στον ουρανό, ψυχή και σώματι. Έτσι, στην πραγματικότητα ο Δεκαπενταύγουστος δεν αποτελεί μία ημέρα πένθους αλλά μία χαρμόσυνη γιορτή με τιμητικό και ελπιδοφόρο χαρακτήρα.
Στην συνείδηση των Ελλήνων, η Παναγία έχει μία ιδιαίτερη θέση καθώς δεν αποτελεί μόνο το θείο πρόσωπο της μητέρας του Χριστού, αλλά και την προσωπική προστάτιδα κάθε ανθρώπου και κάθε τόπου. Για αυτό και κάθε χρόνο την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, χιλιάδες προσκυνητές συρρέουν στα μοναστήρια και στους μεγάλους ναούς που φέρουν το όνομά της. Από την Πάρο και την Τήνο μέχρι την Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο και το Δομβοΐνιο της Βοιωτίας όλοι οι άνθρωποι γίνονται ένα πολύχρωμο μωσαϊκό πίστης και παράδοσης.
Ωστόσο ο Δεκαπενταύγουστος δεν είναι μόνο μία θρησκευτική γιορτή. Αποτελεί την κορύφωση του καλοκαιριού, με πολλά χωριά της χώρας να γεμίζουν από κόσμο στις πλατείες, να διοργανώνουν πανηγύρια και μουσικές βραδιές. Είναι η μέρα που οι άνθρωποι επιστρέφουν στον τόπο τους για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους αναβιώνοντας έθιμα που περνούν από γενιά σε γενιά.
Μπορεί οι εποχές να αλλάζουν και οι τρόποι έκφρασης της πίστης να διαφοροποιούνται, όμως ο Δεκαπενταύγουστος διατηρεί τη θέση του στην ελληνική κουλτούρα και κοινωνία. Πέρα από το θρησκευτικό του νόημα, λειτουργεί ως μία γιορτή που ενώνει, φέρνει τους ανθρώπους πίσω στις ρίζες τους και αναδεικνύει τη δύναμη της παράδοσης στην καθημερινή ζωή. Μία γιορτή που όσα χρόνια κι αν περάσουν παραμένει ζωντανή και το ίδιο σημαντική, μεταφέροντας την ιστορία και τις αξίες μας στις επόμενες γενιές.
