Το Ισραήλ ρυθμίζει την πείνα στη Γάζα με μαθηματικό τρόπο εδώ και δεκαετίες, καθώς υπολογίζει ακόμα και πόσες θερμίδες χρειάζεται ένας Παλαιστίνιος για να επιβιώσει.
Όπως σημειώνει ο Guardian, η Γάζα είναι μία περιοχή από την οποία οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να φύγουν, ο πόλεμος έχει τερματίσει τη γεωργία και το Ισραήλ έχει απαγορέψει την αλιεία, οπότε πρακτικά κάθε θερμίδα που καταναλώνει ο πληθυσμός πρέπει να προέρχεται έξω από τον θύλακα.
Tο Ισραήλ γνωρίζει πόση τροφή χρειάζεται, καθώς εδώ και δεκαετίες ρυθμίζει την πείνα στη Γάζα, υπολογίζοντας αρχικά τις αποστολές τροφίμων ώστε να ασκεί πίεση, αποφεύγοντας όμως τον λιμό.
Το συγκεκριμένο σχέδιο μάλιστα φέρεται να έχει τις ρίζες του εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες, καθώς όπως είχε δηλώσει το 2006 ένας ανώτερος σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ: «Η ιδέα είναι να βάλουμε τους Παλαιστινίους σε δίαιτα, αλλά όχι να τους αφήσουμε να πεθάνουν από την πείνα».
Μάλιστα, η ισραηλινή Συντονιστική Υπηρεσία Κυβερνητικών Δραστηριοτήτων στα (Παλαιστινιακά) Εδάφη (COGAT), που εξακολουθεί να ελέγχει τις αποστολές βοήθειας στη Γάζα, είχε υπολογίσει ακριβώς εκείνη την περίοδο ότι οι Παλαιστίνιοι χρειάζονταν κατά μέσο όρο τουλάχιστον 2.279 θερμίδες ανά άτομο την ημέρα, οι οποίες μπορούσαν να καλυφθούν με 1.836 κιλά τροφίμων.
Δύο χρόνια αργότερα, ένα ισραηλινό δικαστήριο διέταξε την αποκάλυψη εγγράφων που περιείχαν λεπτομέρειες για αυτές τις μακάβριες εκτιμήσεις.
Σήμερα, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις ζητούν ακόμη μικρότερη ελάχιστη μερίδα: 62.000 τόνους ξηρών και κονσερβοποιημένων τροφίμων για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες 2,1 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε μήνα, ή περίπου 1 κιλό τροφίμων ανά άτομο την ημέρα.
Την ώρα όμως που η Γάζα βρίσκεται στο έλεος της πείνας, Ισραηλινοί αξιωματούχοι αρνούνται με διάφορους τρόπους την ύπαρξη μαζικής πείνας. Ισχυρίστηκαν χωρίς αποδείξεις ότι η Χαμάς κλέβει και συσσωρεύει τη βοήθεια, ή κατηγόρησαν για την πείνα την αποτυχία διανομής από τον ΟΗΕ, μοιράζοντας φωτογραφίες από παλέτες με βοήθεια που αναμένουν να παραληφθούν εντός του παλαιστινιακού θύλακα.
Μάλιστα για να εξυπηρετήσουν το συγκεκριμένο αφήγημα, έφεραν ως παράδειγμα τη διανομή τροφίμων από το Ανθρωπιστικό Ίδρυμα της Γάζας (GHF), τη νεοσύστατη εταιρεία που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ως απόδειξη ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν πρόσβαση σε τρόφιμα, παρά τις εικόνες χάους που έχουν επικρατήσει στα κέντρα διανομής της και στα οποία εκατοντάδες Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους από πυρά του ισραηλινού στρατού από τα τέλη Μαΐου.
Ωστόσο, τα στοιχεία που συγκέντρωσε και δημοσίευσε η ίδια η ισραηλινή κυβέρνηση καταδεικνύουν σαφώς ότι έχει υποβάλει τη Γάζα σε λιμοκτονία. Μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου, το Ισραήλ επέτρεψε την είσοδο μόλις 56.000 τόνων τροφίμων στην περιοχή, σύμφωνα με τα στοιχεία της COGAT, λιγότερο από το ένα τέταρτο των ελάχιστων αναγκών που απαιτούνται για τη Γάζα την περίοδο αυτή.
Ακόμη και αν είχαν συλλεχθεί και διανεμηθεί όλες οι σακούλες αλεύρου από τον ΟΗΕ ή αν το GHF είχε αναπτύξει ένα ασφαλές σύστημα για δίκαιη διανομή βοήθειας, η πείνα θα ήταν αναπόφευκτη, καθώς οι Παλαιστίνιοι δεν είχαν αρκετά τρόφιμα για να φάνε.
Η «χειρότερη περίπτωση» λιμού
Σύμφωνα με ειδικούς σε θέματα επισιτιστικής ασφάλειας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, αυτή τη στιγμή στη Γάζα εκτυλίσσεται μια «χειρότερη περίπτωση» λιμού. Οι παραδόσεις τροφίμων είναι «σε κλίμακα πολύ κάτω από το απαιτούμενο», εν μέσω «δραστικών περιορισμών στην είσοδο προμηθειών», ανέφερε η Ολοκληρωμένη Ταξινόμηση Φάσης Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC) σε έκθεση που επικαλείται ισραηλινά στοιχεία σχετικά με τη βοήθεια.
Η Επιτροπή Ελέγχου Λιμού (FRC), μία ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων που εξετάζει τις προειδοποιήσεις της IPC, ανέφερε ότι οι αποστολές τροφίμων «ήταν εξαιρετικά ανεπαρκείς» και επέκρινε το σύστημα του Ανθρωπιστικού Ιδρύματος της Γάζας.
«Η ανάλυσή μας των πακέτων τροφίμων που παρέχονται από το GHF δείχνει ότι το σχέδιο διανομής τους θα οδηγήσει σε μαζικό λιμό, ακόμη και αν ήταν σε θέση να λειτουργήσει χωρίς τα φρικτά επίπεδα βίας που έχουν αναφερθεί», ανέφερε η FRC.
Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο η Γάζα βρισκόταν σε πλήρη πολιορκία, χωρίς να εισέρχονται τρόφιμα. Στα μέσα Μαΐου ο Νετανιάχου δήλωσε ότι οι αποστολές θα ξαναρχίσουν λόγω της διεθνούς πίεσης για την «κρίση πείνας».
Μάλιστα ενδεικτικό είναι ότι λίγες εβδομάδες επιπλέον αποστολών βοήθειας κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους παρείχαν αρκετές θερμίδες για να απομακρύνουν τη Γάζα από το χείλος του λιμού, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ.
Ωστόσο, τον Μάιο εισήλθε μόνο μια μικρή ποσότητα τροφίμων, η οποία αρκούσε μόνο για να επιβραδύνει την πείνα στη Γάζα και όχι για να τη σταματήσει. Δύο μήνες αργότερα, τα δεινά των κατοίκων στη Γάζα έχει προκαλέσει ένα νέο κύμα διεθνούς οργής, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων του Ντόναλντ Τραμπ να δοθεί «κάθε γραμμάριο τροφής» στα παιδιά που λιμοκτονούν.
Σε απάντηση, ο Νετανιάχου υποσχέθηκε μόνο «ελάχιστη» επιπλέον βοήθεια. Ο αριθμός των φορτηγών με τρόφιμα που εισέρχονται στην περιοχή έχει αυξηθεί, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ κάτω από το ελάχιστο που απαιτείται για να τροφοδοτηθούν οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι της Γάζα, πόσο μάλλον για να αναστραφεί ο λιμός.
Η χρήση της πείνας ως όπλο
Οι αεροπορικές ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας που χρησιμοποιήθηκαν κατά διαστήματα καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, έχουν επίσης ξαναρχίσει, με τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να είναι μεταξύ των χωρών που έχουν προβεί σε αποστολές.
Ωστόσο, η ρίψη τροφίμων με αλεξίπτωτα είναι δαπανηρή, αναποτελεσματική και ενίοτε θανατηφόρα, καθώς πέρυσι, τουλάχιστον 12 άτομα πνίγηκαν προσπαθώντας να ανακτήσουν τρόφιμα που έπεσαν στη θάλασσα και τουλάχιστον πέντε σκοτώθηκαν όταν παλέτες με ανθρωπιστική βοήθεια έπεσαν πάνω τους.
Σύμφωνα με ισραηλινά στοιχεία, κατά τους πρώτους 21 μήνες του πολέμου, 104 ρίψεις προμήθευσαν την Γάζα με τρόφιμα που αντιστοιχούσαν σε μόλις τέσσερις ημέρες, με κόστος που ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Αν το ίδιο ποσό δαπανηθεί για φορτηγά, θα παραδοθούν πολύ περισσότερα τρόφιμα, αλλά το κόστος αυτών των ρίψεων δεν είναι μόνο οικονομικό.
Επιτρέπουν στο Ισραήλ και τους συμμάχους του να παρουσιάσουν την πείνα ως καταστροφή που προκαλείται από τον εφοδιασμό και όχι ως κρίση που δημιουργείται από την κρατική πολιτική.
Οι συγκεκριμένες ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας συνήθως αποτελούν την έσχατη λύση για να τροφοδοτηθούν άνθρωποι σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπου εχθρικές ένοπλες δυνάμεις ή η γεωγραφία καθιστούν αδύνατες τις οδικές παραδόσεις. Στη Γάζα, τα μόνα εμπόδια για τη μεταφορά βοήθειας πέρα από τα σύνορα είναι οι περιορισμοί που επιβάλλει το Ισραήλ.
Δύο ισραηλινές οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανέφεραν αυτή την εβδομάδα ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα, με αναφορές που επικαλούνται αποδεικτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της πείνας ως όπλου. Η B’tselem περιέγραψε μια «επίσημη και ανοιχτά δηλωμένη πολιτική» μαζικής πείνας.
Η ισραηλινή κυβέρνηση γνωρίζει πόσα τρόφιμα χρειάζονται οι κάτοικοι της Γάζας για να επιβιώσουν και πόσα τρόφιμα εισέρχονται στην περιοχή, και στο παρελθόν χρησιμοποίησε αυτά τα στοιχεία για να υπολογίσει πόσα τρόφιμα χρειάζονται για να αποφευχθεί η πείνα.
Το τεράστιο χάσμα μεταξύ των θερμίδων που χρειάζονται οι κάτοικοι της Γάζας και των τροφίμων που έχουν εισέλθει από τον Μάρτιο καθιστά σαφές ότι οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι κάνουν σήμερα διαφορετικούς υπολογισμούς. Δεν μπορούν να μεταβιβάσουν την ευθύνη για αυτή την ανθρωπογενή πείνα σε κανέναν άλλο, ούτε μπορούν να το κάνουν οι σύμμαχοί τους.
Πηγή: Guardian
www.ertnews.gr
