Όταν ένας φωτορεπόρτερ βουτά στις παραλίες, ανακαλύπτει μεταξύ άλλων και την ασχήμια, την οποία μπορεί να προκαλέσει η αδιαφορία και κακοήθης δράση.
Άλλο ένα ρεπορτάζ σχετικά με τα απορρίμματα, από τον δημοσιογράφο της ΕΡΤ Γιάννη Ανδριώτη, αυτήν την φορά από την Ημερολιά της Κασσιόπης, όπου η θάλασσα κρύβει τα περιττά της ανθρώπινης καθημερινότητας.
Ομπρέλες, οι βάσεις και τα κοντάρια τους, ξαπλώστρες, πολυθρόνες, ακόμη και σασί αυτοκινήτων έχει συλλάβει ο φακός του Γιώργου Κονταρίνη, φωτογράφου, που αισθάνεται την πρόκληση να αποτυπώσει όλα όσα καταστρέφουν την μαγεία του βυθού.
Εικασίες μπορούν γίνουν, για κάποιο μπουρίνι το οποίο ενδεχομένως να παρέσυρε στο νερό όσα βρήκε σε κάποια παραλία, αλλά σύμφωνα με τον κ. Κονταρίνη, τα περιστατικά που κατέγραψε είναι περισσότερα από τις μπόρες και τα υποβρύχια ευρήματα του αποδεικνύουν ότι σκουπίδια τέτοιου όγκου κατέληξαν στο νερό με σκοπιμότητα.
Κάποια υλικά είναι άκρως επικίνδυνα, ενώ ορισμένα αντικείμενα μπορεί να καταστούν μοιραία για τους ανυποψίαστους βουτηχτές. Π.χ. ένα κοντάρι είναι επικίνδυνο και μπορεί να καρφωθεί στον άτυχο λουόμενο, ο οποίος δεν φαντάζεται τι κρύβει ο βυθός.
Κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται στον 21ο αιώνα, ενώ άλλοι θεωρούν ότι το μόνο που μπορούν να αφήσουν πίσω τους είναι τα σκουπίδια τους.
Τα πεπτωκότα προϊόντα στην αρχαιότητα, βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ελληνικών πόλεων και τα σάρωναν (σάρωθρο) σε εκτός των οικισμών περιοχές, έπειτα από μια διαχείριση επαναχρησιμοποίησης, κοινώς ανακύκλωσης. Η Μινωική Κρήτη, διέθετε προηγμένα συστήματα ύδρευσης, αποχέτευσης, και διαχείρισης απορριμμάτων πριν από το 3000 π.Χ.. Ανεπτυγμένη γνώση και τεχνολογία σε υδραυλικά και αποχετευτικά συστήματα εντοπίστηκε επίσης στον Κυκλαδικό Πολιτισμό, όπου εντοπίστηκαν σημαντικά συστήματα άρδευσης, ενώ η πρώτη καταγραφή της διαχείρισης στερεών αποβλήτων χρονολογείται περίπου το 500 π.Χ. στην Αθήνα. Άλλες περιοχές βασίζονταν σε υπαίθρια αποστράγγιση ή σε απλούς βόθρους.[1] Ακολούθησε η λατινική σκούπα (scope) – σκουπίδι, που σήμαινε ότι τα απορρίμματα στοιβάζονταν έξω από τις οικίες με ότι αυτό συνεπαγόταν σε ασθένειες που κτύπησαν την Ευρώπη κατά τους σκοτεινούς χρόνους. Κάτι ανάλογο με αυτό που απαντάται σήμερα στην Ινδία, την Άπω Ανατολή, την λατινική Αμερική και την Αφρική. Εκεί ο χρόνος συγκατοίκησης με τα σκουπίδια παραμένει σταματημένος επί χιλιετίες.
«Η ιστορία των ανθρώπων αντικατοπτρίζεται στην ιστορία των υπονόμων», έγραψε ο Ουγκώ στους Άθλιους. Τα απορρίμματα είναι ο καθρέφτης της ανθρωπότητος.
[1] Aristidis Golfinopoulos, Ioannis K. Kalavrouziotis, Vasiliki Aga, Prehistoric and historic hydraulic technologies in stormwater and wastewater management in Greece: a brief review, science direct, Vol. 57, Issue 58, December 2016, pp. 28015-28024
www.ertnews.gr
