Συναγερμό για τη βιωσιμότητα ουσιαστικά, των Κυθήρων, σήμανε ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών Ευθύμιος Λέκκας μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με την Μαρία Γεωργίου, για τις «καθοριστικές επιπτώσεις» της πυρκαγιάς που έκαψε για δεύτερη φορά την ίδια περιοχή, οκτώ χρόνια μετά την προηγούμενη και ενώ η φύση είχε κάνει τη δουλειά της προκειμένου να αποκαταστήσει την παρουσία της στο νησί.
Έχοντας μιλήσει για κίνδυνο ερημοποίησης των Κυθήρων, εξήγησε τι σημαίνει ακριβώς αυτός ο όρος στην πράξη.
«Η ερημοποίηση είναι ένας όρος ο οποίος έχει προκύψει τα τελευταία τριάντα χρόνια και περιγράφει μια περιοχή η οποία ουσιαστικά δεν μπορεί να υποβοηθήσει τις ανθρώπινες δραστηριότητες και κυρίως την αγροτική εκμετάλλευση, την παραμονή και όλες τις άλλες χρήσεις οι οποίες προκύπτουν και μπορούν να αναπτυχθούν σε μια περιοχή.
Στα Κύθηρα έχουμε το μεγάλο αρνητικό, ότι έχουμε την μεγάλη πυρκαγιά το 2017, με την οποία είχαμε ασχοληθεί επισταμένως ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ακριβώς σε αυτή την περιοχή, την ίδια περιοχή, ενώ η φύση παρουσίαζε ουσιαστικά σημάδια ανάκαμψης, έχουμε και πάλι πυρκαγιά. Ενώ η φύση πήγαινε να αναπνεύσει, πήγαινε να πάρει τα πάνω της.
Εκεί βλέπουμε λοιπόν ξανά πάλι την ίδια πυρκαγιά, η οποία πυρκαγιά κατέστρεψε και το δάσος που πήγαινε να αναγεννηθεί. Έτσι λοιπόν έχουμε να κάνουμε με μία επιβάρυνση της περιοχής για δεύτερη φορά. Και αυτή η δεύτερη φορά είναι και καθοριστική γιατί από εκεί και πέρα το δάσος και η φύση συνολικά δεν έχει τις δυνατότητες να ανακάμψει, εκτός αν γίνουν κάποιες πολύ στοχευμένες και αμφισβητούμενες από πολλούς δράσεις γιατί εμείς θεωρούμε ότι για τη φύση είναι κάτι καλό, αλλά η ίδια η φύση το απορρίπτει.
Έτσι λοιπόν στη συγκεκριμένη περιοχή ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μία τάση ερημοποίησης πολύ μεγάλη και θα πρέπει να γίνουν κάποιες δράσεις έτσι ώστε να μπορέσουμε να δούμε πώς θα εμποδίσουμε την ερημοποίηση, γιατί περί αυτού πρόκειται. Γιατί οι επιπτώσεις σε όλες τις συνιστώσες του περιβάλλοντος, στα υπόγεια ύδατα, στα επιφανειακά νερά, στο έδαφος, στην πανίδα, στη χλωρίδα είναι καθοριστικές αυτή τη φορά» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Λέκκας.
«Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, βασικά το επόμενο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε να μη χαθεί ο χρόνος, να μη χαθεί η χρονιά που έρχεται, το φθινόπωρο δηλαδή και ο χειμώνας γιατί καταλαβαίνετε ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο τα πράγματα δυσκολεύουν από την άποψη ότι πρέπει να κάνουμε δράσεις οι οποίες να υποβοηθήσουν τη φύση. Καίτοι επαναλαμβάνω, αυτές οι δράσεις μπορεί να είναι και προς την αρνητική κατεύθυνση, γιατί δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αν αυτά που κάνουμε ουσιαστικά, θα τα αποδεχθεί η ίδια η φύση» επισήμανε καταλήγοντας ο καθηγητής.
