Η κλιμάκωση της κόντρας του Ίλον Μασκ με τον Ντόναλντ Τραμπ και η διάσταση την οποία αποκτά φαίνεται πως παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για την… Κίνα.
Απόδειξη το γεγονός ότι, όπως μας πληροφορεί το ρεπορτάζ της βρετανικής Guardian, το hashtag «#MuskWantsToBuildAnAmericaParty» (ο Μασκ θέλει να φτιάξει ένα κόμμα στην Αμερική) είναι από τα πλέον δημοφιλή τις τελευταίες ώρες στην πλατφόρμα Weibo (ουσιαστικά, το κινεζικό αντίστοιχο του Χ), συγκεντρώνοντας 37 εκατομμύρια μοναδικούς επισκέπτες ως το μεσημέρι της Τετάρτης.
Όσον αφορά στο κλίμα που επικρατεί στη σχετική διαδικτυακή συζήτηση που διεξάγεται στην απέναντι ακτή του Ειρηνικού, το ίδιο ρεπορτάζ θεωρεί πως αποτυπώνεται σε ένα από τα αμέτρητα σχόλια που έχουν γίνει: «Αδελφέ Μασκ, έχεις στο πλευρό σου ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους που σε στηρίζουν».
«Εάν ο Μασκ φτάσει να ιδρύσει ένα πολιτικό κόμμα, ο τεχνολογικός τρόπος σκέψης του θα μπορούσε να αποτελέσει μια ένεση φρέσκιας ενέργειας στην πολιτική.
Το δυναμικό υπέρ της αλλαγής είναι σημαντικό – και αξίζει κανείς να το παρακολουθήσει», σημείωσε από την πλευρά του ένας άλλος χρήστης της Weibo.
Αρκετοί ακόμη δε φέρονται να παρακινούν το αφεντικό της Tesla και της Space X να μην τα παρατήσει και συνεχίσει την προσπάθειά του μέχρι τέλους.
Σε αυτό το φόντο, μήπως δεν θα συνιστούσε υπερβολή το να υποθέσει κανείς ότι πίσω από όλα κρύβεται κάτι πιο «πικάντικο» και ουσιαστικό, που θα μπορούσε να προκαλέσει «σεισμό» στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και εντός του Λευκού Οίκου;
Μήπως, με άλλα λόγια, ο Μασκ έχει μετατραπεί – ακουσίως ή εκουσίως – σε ένα πράκτορα του Πεκίνου και του Σι Τζινπίνγκ στην «καρδιά» της Ουάσιγκτον;
Είναι πολλά τα λεφτά Ίλον…
Για την ώρα, πρόκειται για ένα σενάριο το οποίο ουδείς πρακτικά τολμά να διατυπώσει επισήμως ή, έστω, να αφήσει να εννοηθεί. Ακόμη κι έτσι, όμως, συνιστά έναν «εφιάλτη» για τον Τραμπ, ειδικά καθώς ο μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης και μέλος της κυβέρνησής του έχει επιχειρήσει να εισχωρήσει στα άδυτα όλων των αμερικανικών υπηρεσιών.
Συμπεριλαμβανομένου του Πενταγώνου όπου, όπως θα θυμούνται πολλοί, είχε επιχειρήσει να «βάλει χέρι» στα απόρρητα σχέδια που αφορούν μια ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας, προκαλώντας την παρέμβαση του ίδιου του Τραμπ για να μην συμβεί αυτό.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Μασκ διαθέτει ουσιαστικά σοβαρό υλικό κίνητρο για να γίνει «πράκτορας του Σι».
Κι αυτό δεν είναι, προφανώς, κάποια χρήματα που δήθεν έχει λάβει ως πληρωμή για τις υπηρεσίες του (πώς, άλλωστε, να εξαγοράσει κανείς τον πλουσιότερο άνθρωπο στον πλανήτη;), αλλά τα τεράστια συμφέροντα τα οποία ο ίδιος έχει στην κινεζική αγορά.
Εκεί όπου – για να μην ξεχνιόμαστε – τα επίσημα στοιχεία έδειξαν ότι η Tesla πούλησε πέρυσι πάνω από 657.000 οχήματα, αριθμό που αντιπροσωπεύει το 36,7% του συνόλου των πωλήσεών της στο ίδιο διάστημα και είναι αυξημένο κατά 8,8% σε σύγκριση με το 2023.
Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι ενόσω ο πόλεμος των δασμών μαινόταν ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Πεκίνο (τώρα μοιάζει να βρίσκεται σε ύφεση, έστω και προσωρινή), με αποτέλεσμα να έχει διακοπεί και η αλυσίδα εφοδιασμού των αμερικανικών επιχειρήσεων με σπάνιες γαίες, ο Μασκ είχε καλέσει δημοσίως τον Τραμπ να φτάσει σε συμβιβασμό. Απειλώντας, μάλιστα, ότι εάν δεν το κάνει τότε θα αναγκαστεί ο ίδιος να επιδιώξει μια ειδική συμφωνία με τους Κινέζους.
«Πράκτορας» του εαυτού του
Ακόμη κι έτσι, βεβαίως, είναι υπερβολικός και «τραβηγμένος από τα μαλλιά» ο ισχυρισμός ότι ο Μασκ είναι πράκτορας των Κινέζων και του Σι.
Κάτι που θα τον καθιστούσε αυτομάτως απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και υπόλογο κατηγορίας για προδοσία, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, ωστόσο, είναι ότι ο Μασκ είναι «πράκτορας» των δικών του συμφερόντων.
Είναι αυτά που τον κάνουν να επιδιώκει όσο το δυνατόν καλές και ομαλές σχέσεις με την Κίνα. Είναι αυτά που τον οδήγησαν να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τον Τραμπ για να επανεκλεγεί, ευελπιστώντας σε ακόμη περισσότερα επικερδή συμβόλαια με το κράτος των ΗΠΑ.
Είναι αυτά που τον έφεραν στην κυβέρνηση, σε ρόλο «χασάπη» των δημόσιων και κοινωνικών δαπανών, προκειμένου να εξοικονομηθούν περισσότερα κεφάλαια για συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα – φυσικά και τις δικές του επιχειρήσεις.
Πρακτικά δε, είναι τα ίδια συμφέροντα που τον έφεραν αντίθετο με το «όμορφο, μεγάλο νομοσχέδιο» του Τραμπ και επιχείρησε να το τορπιλίσει, καθώς είναι αντίθετος με τη νέα αύξηση του δημόσιου χρέους που αυτό συνεπάγεται.
Ο Τραμπ, όμως, όπως και κάθε άλλος πρόεδρος είναι υποχρεωμένος – παρά τις ιδιομορφίες του – να υπηρετεί πολύ ευρύτερα συμφέροντα από εκείνα του Μασκ.
Διαθέτει δε ασύγκριτα μεγαλύτερη δύναμη από αυτόν ώστε τελικώς να επικρατήσει, όπως και σχεδόν κάθε ηγέτης κράτους απέναντι στους πιο ισχυρούς ολιγάρχες του.
Στην προσωπική κόντρα ανάμεσά τους, λοιπόν – εάν βεβαίως συνεχιστεί και κλιμακωθεί, κάτι που δεν είναι δεδομένο – πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι ο πρόεδρος θα επικρατήσει, έστω και αν βγει λαβωμένος.
Ο δε Μασκ, εφόσον επιλέξει να χτυπήσει γροθιά στο μαχαίρι, το μόνο στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι ότι θα ταχθούν στο πλευρό του και τα άλλα «μεγαθήρια» των ΗΠΑ. Όπως για παράδειγμα ο Τιμ Κουκ της Apple, της οποίας ο ένας «πνεύμονας» βρίσκεται επίσης στην Κίνα…
