Το ημερολόγιο έγραφε 25 Ιουνίου 2023, όταν στην Stožice Arena της Λιουμπλιάνας, το Βέλγιο αναδείχθηκε νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης στις γυναίκες επικρατώντας στον τελικό του Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας της Ισπανίας με 64-58. Τον θρίαμβο της βελγικής ομάδας στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα παρακολούθησαν μόλις 1691 θεατές που βρίσκονταν στο γήπεδο! Ναι σε τελικό Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος γυναικών, δεν βρέθηκαν ούτε 2000 θεατές και μάλιστα στο εξωτερικό όπου το γυναικείο μπάσκετ σε αρκετές χώρες της Ευρώπης είναι πολύ πιο δημοφιλές από την Ελλάδα.
Και όμως στο ΣΕΦ βρέθηκαν χθες 10.503 θεατές στον αγώνα με την Τουρκία (σε ένα ιστορικό ρεκόρ προσέλευσης θεατών σε γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα στην ιστορία της διοργάνωσης) ενώ στον προηγούμενο αγώνα με τη Γαλλία είχαμε 8860 θεατές με τους δύο αυτούς αριθμούς να αποτελούν τα κορυφαία ρεκόρ – για γυναικείο μπάσκετ- στον 21ο αιώνα, όπως το κατέγραψε η ΦΙΜΠΑ, και άφησαν πίσω τους 8.800 θεατές από το 2009 στη Ρίγα, στον αγώνα της Λετονίας με τη Ρωσία.
Εμβληματικές παίκτριες του γυναικείου μπάσκετ όπου έχουν γράψει τη δική τους ιστορία μέσα στο χρόνο, όπως η Άννυ Κωνσταντινίδου, η Εβίνα Μάλτση και η Αναστασία Κωστάκη δεν πίστευαν ίσως στα μάτια τους, σε αυτά τα ρεκόρ που δημιούργησαν – για το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα – οι γυναίκες του Πέτρου Πρέκα σε αυτή τη διοργάνωση.
Στον «τελικό» με την Τουρκία λοιπόν βρέθηκαν στις εξέδρες του ΣΕΦ 10.503 θεατές που στο φινάλε παρά την πίκρα τους χειροκροτούσαν όρθιοι την προσπάθεια της Εθνικής μας ομάδας να μείνει όσο το δυνατόν πιο κοντά στην διεκδίκηση της πρόκρισης στα προημιτελικά της διοργάνωσης που θα ήταν σημαντική επιτυχία και μάλιστα θα άνοιγε διάπλατα το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερη διάκριση καθώς η Ιταλία η οποία θα ήταν η αντίπαλός μας, δεν είναι στη κυβικά της Γαλλίας και είναι βέβαιο ότι και η Τουρκία θα της βάλει δύσκολα και γιατί όχι μπορεί να την πετάξει έξω από τη συνέχεια.
Η συγκυρία αν προκρινόταν η Εθνική μας ομάδα στην οκτάδα θα θύμιζε έντονα Ευρωμπάσκετ 1987, όταν και τότε η αντρική ομάδα πέρασε ως 4η στα προημιτελικά από έναν πολύ δύσκολο όμιλο μένοντας πίσω από μεγαθήρια της εποχής όπως η Σοβιετική Ένωση, η Γιουγκοσλαβία και η Ισπανία και έπαιξε στον προημιτελικό με την Ιταλία αποκλείοντάς την και μετά ακολούθησαν οι επικές νίκες επί της Γιουγκοσλαβίας στον ημιτελικό και της Σοβιετικής Ενωσης στον τελικό για τον θρίαμβο της ομάδας του Κώστα Πολίτη.
Ναι η Ελλάδα ήταν ίσως στον πιο δύσκολο όμιλο και γνώριζε ότι αν προκρινόταν θα είχε μεγάλες ελπίδες να φτάσει ακόμα πιο ψηλά. Δεν τα κατάφερε, σαφέστατα είναι αποτυχία, αλλά οι δύο ομάδες που πέρασαν, η Γαλλία και η Τουρκία αποδείχθηκαν καλύτερες στο παρκέ και το κυριότερο με περισσότερες λύσεις. Οι τραυματισμοί της Άννας Νίκης Σταμολάμπρου και της Ελενας Τσινέκε αποδείχθηκαν καθοριστικοί και παρά την υπερπροσπάθεια των υπόλοιπων κοριτσιών το κενό δεν μπόρεσε να καλυφθεί στη θέση των γκάρντ.
Ο κόουτς Πρέκας, αναγκάστηκε να αφήσει 4 παίκτριές του σχεδόν σε όλο τον αγώνα. Η αρχηγός (όνομα και πράγμα με συγκλονιστική εμφάνιση και αυταπάρνηση) Άρτεμις Σπανού στα 32 της έπαιξε και τα 40 λεπτά του αγώνα και έπαιρνε ανάσες μόνο στα τάιμ άουτ (!) ενώ από κοντά ήταν Ρόμπιν Παρκς (37:58), η Μαριέλλα Φασούλα (37:55) και η Πηνελόπη Παυλοπούλου (37:40). Και όλα αυτά σε ένα παιχνίδι στο οποίο οι παίκτριες της Τουρκίας που ήρθαν από τον πάγκο σημείωσαν 20 από τους 83 πόντους της ομάδας τους, όταν την ίδια ώρα οι δικές μας παίκτριες που ήρθαν ως αλλαγή σκόραραν μόλις 5 από τους 72.
Το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου ήταν το μετάλλιο για τα κορίτσια της Ελλάδας, που όμως γνωρίζουν καλά ότι έχασαν μια πολύ μεγάλη διπλή ευκαιρία. Αφενός την παρουσίας στην τελική φάση μιας διοργάνωσης στη χώρα τους και επίσης τη δυνατότητα να συμμετέχουν στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026, στα οποία μπορεί να συμμετέχει υπο προϋποθέσεις ακόμα και η 7η ομάδα του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας. Αρα θα μας αρκούσε μια νίκη σε τρεις προσπάθειες εάν είχαν μπει στην οκτάδα.
Η ΕΟΚ κατάφερε να διαφημίσει εξαιρετικά τη διοργάνωση και να φέρει πολύ κόσμο στο γήπεδο με τις γυναίκες του κόουτς Πρέκα να δίνουν το δικό τους αγώνα. Είναι σημαντικό να κεφαλοποιήσει το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα αυτό το Ευρωμπάσκετ. Ο πρωταθλητής Ολυμπιακός, ο ιδιαίτερα φιλόδοξος Αθηναϊκός (πρωταθλητής στο καλοκαιρινό ράλι των μεταγραφών) και ο – υπό νέα διοίκηση – Παναθηναϊκός ετοιμάζονται να μας προσφέρουν του χρόνου το καλύτερο πρωτάθλημα γυναικών των τελευταίων χρόνων. Μακάρι η σπίθα που άναψε για το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα από αυτή τη διοργάνωση να γιγαντωθεί.
