Το πρώτο του καλλιτεχνικό διευθυντή, τον σπουδαίο Σερραίο σκηνοθέτη, ηθοποιό και δάσκαλο Βασίλη Παπαβασιλείου αποχαιρετά το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών.
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου διετέλεσε πρώτος Καλλιτεχνικός Διευθυντής, του -νεοσύστατου τότε- Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Σερρών, σκηνοθετώντας την περίφημη παράσταση «Ο Θρίαμβος του Έρωτα» του Μαριβω με πρωταγωνίστρια την Πέμη Ζούνη. (Θεατρική περίοδος 1984-1985)
«Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε σήμερα τον σπουδαίο Σερραίο σκηνοθέτη, ηθοποιό και δάσκαλο Βασίλη Παπαβασιλείου» αναφέρει στην ανακοίνωση του το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών στην οποία παραθέτει λόγια του σπουδαίου ανθρώπου του θεάτρου:
«Η δύναμη του θεάτρου βρίσκεται ακριβώς στο στοιχείο της μοναδικότητας και του ανεπανάληπτου που περιέχει. Αν θέλετε να το συνοψίσουμε, το στοίχημα του θεάτρου είναι στοίχημα της ανθρώπινης μοναδικότητας» έλεγε…
Φανατικός λάτρης του Πανσερραϊκού, με έντονη παρουσία και λόγο, υπήρξε μια εμβληματική φιγούρα του σύγχρονου θεάτρου από το οποίο θα λείψει.
Καλό Ταξίδι, Βασίλη Παπαβασιλείου»
Το αντίο του Γιώργου Ανδρέου
Με ανάρτηση του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών Γιώργος Ανδρέου αποχαιρέτησε τον Βασίλη Παπαβασιλείου:
«Ο Βασίλης Παπαβασιλείου ήταν Σερραίος. Το γράφω επειδή ο ίδιος το ανέφερε με καμάρι. Αν κι έφυγε μικρός από την πόλη, αγαπούσε “τα Σέρρας”, τον Πανσερραϊκό, την Σερραϊκή μπουγάτσα και τον γλωσσικό πλούτο μιας περιοχής όπου συναντήθηκαν τόσα (ντόπια και προσφυγικά) ιδιώματα. “Το Θέατρο είναι μια συνάντηση ήθους γλωσσικού με ένα πολύ αριστοκρατικό ίχνος σωματικότητας” – ένας από τους πολλούς θαυμαστούς αφορισμούς του που ήταν προϊόντα έξοχης παιδείας, καταπληκτικής ευστροφίας και υψηλής ποιότητας χιούμορ. Ο Σερραϊκής καταγωγής Παπαβασιλείου υπήρξε ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ ΣΕΡΡΩΝ, “ευλογώντας” την έναρξη των δράσεων του θεάτρου μας με μια λαμπρή παράσταση Μαριβώ. Η διαδρομή του στον χώρο του Θεάτρου δεν χρειάζεται ειδικές αναφορές – υπήρξε κορυφαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης. Υπήρξε συγχρόνως πολύ μεγάλη και ξεχωριστή πνευματική προσωπικότητα, με διαρκή παρέμβαση στον δημόσιο βίο – αυστηρός αλλά και τρυφερός συγχρόνως, οραματιστής αλλά με μια διαυγή αίσθηση της σκληρής Ελληνικής πραγματικότητας, “μιας κυριολεξίας που πληγώνει και απελπίζει” (ένας ακόμα διεισδυτικός αφορισμός του). Βαθιά και πολυσυλλεκτικά μορφωμένος, εμβριθής αναγνώστης και αναλυτής, με οξύτατη πολιτική και κοινωνική ματιά. “Μεγάλο πρόσωπο” – όπως λένε οι λαϊκοί άνθρωποι για κάποιον που τιμούν και σέβονται.
“Ποια εκτέλεση της Ενάτης (του Μπετόβεν) προτιμάς – του Κάραγιαν ή του Κλέμπερερ;” – με ρώτησε ένα βράδυ σπίτι του, σε μια μουσική μας συζήτηση. “Του Κλέμπερερ, ο Κάραγιαν την τρέχει πολύ, δεν την αφήνει να ανασάνει”. “Ακριβώς έτσι. Οι αναπνοές, είναι πολύ σημαντικές οι αναπνοές!”
www.ertnews.gr
