Υπάλληλος της υπηρεσίας απορρήτου του ΟΤΕ που έκανε την περίοδο 1988-1990 μαζικές υποκλοπές στις επικοινωνίες δεκάδων πολιτικών, επιχειρηματιών και άλλων τις οποίες μάλιστα αποκάλυψε ο ίδιος «δυσαρεστημένος» γιατί τον… εγκατέλειψαν στην τύχη του, όπως υποστήριξε. Πληροφοριοδότης της ΕΛ.ΑΣ. για κλοπές μουσείων – όπως αυτό της Κορίνθου το 1990 – αλλά και του πίνακα του Πικάσο από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012. Ανθρωπος παρασκηνιακών ενεργειών, με παλαιότερες προσπάθειες προσέγγισης δικαστών εν ονόματι επιχειρηματιών που κατηγορούνταν για λαθρεμπόριο. Ενδιαφερόμενος για αγοραπωλησίες οικοπέδων στην Αττική αλλά και στην Ηλεία, όπου φέρεται ότι χρησιμοποιούσε διάφορα νομικά τρικ για να περιέλθουν στην κατοχή του. Συλλέκτης και πωλητής παλιών αυτοκινήτων έχοντας όπως φαίνεται στην κατοχή του ακόμα και οχήματα της βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας.
Ολα τα παραπάνω είναι μόνον ένα μικρό τμήμα της πολυσχιδούς 40ετούς δραστηριότητας του Χρήστου Μαυρίκη, που έχει βέβαια απασχολήσει αρκετές φορές τα ΜΜΕ, αλλά πλέον στα 71 του και πατέρας δύο μεγάλων παιδιών, αντιμετωπίζει το κακουργηματικό αδίκημα της δωροδοκίας αρεοπαγίτη. Χθες ύστερα από σχεδόν πεντάωρη κατάθεση, του επιβλήθηκε κατ’ οίκον περιορισμός με βραχιολάκι, αίτημα που είχε υποβληθεί από τον ίδιο σε περίπτωση που κριθεί προφυλακιστέος και έγινε δεκτό.
Ο «εθνικός κοριός», όπως έγινε γνωστός πριν από 32 χρόνια, συνδέθηκε με το επονομαζόμενο «δεύτερο σκάνδαλο» των υποκλοπών. Είχε προηγηθεί, επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ, το «πρώτο σκάνδαλο» με κεντρικό πρόσωπο τον Θεοφάνη Τόμπρα, υποδιοικητή και στη συνέχεια διοικητή του ΟΤΕ και ακολούθησε η υπόθεση των τηλεφώνων – σκιών το 2004 από πράκτορα της CIA στην Ελλάδα, μέχρι να φθάσουμε πριν από τρία χρόνια, στην ενεργοποίηση του παράνομου λογισμικού Predator.
Ο Μαυρίκης είχε σκιώδη καθοδηγητή του τον στρατηγό Νίκο Γρυλλάκη που είχε εκπαιδευτεί σε θέματα κατασκοπείας – αντικατασκοπίας από τη CIA και τη Μοσάντ και υπηρέτησε στο Τμήμα Επιχειρήσεων Αντικατασκοπίας της ΕΥΠ και στο Γραφείο Πληροφοριών του ΓΕΣ. Μετά την αποστρατεία του, το 1986, ανέλαβε διευθυντής ασφαλείας και πληροφοριών της ΝΔ και όταν το κόμμα ανέλαβε την εξουσία διετέλεσε εξ απορρήτων σύμβουλος του τότε Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για θέματα Αμυνας, Ασφάλειας και Διαβαλκανικών Σχέσεων.
Η ενεργοποίηση του συστήματος υποκλοπών υπήρξε πριν από την ανάληψη, το 1990, της εξουσίας από τη ΝΔ. Ο άνθρωπος μάλιστα που δημιούργησε τη γέφυρα Μαυρίκη – Γρυλλάκη ήταν διευθυντικό στέλεχος – επί ΠΑΣΟΚ – της υπηρεσίας απορρήτου του ΟΤΕ, ο οποίος, το διάστημα που ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε προβλήματα υγείας και η κυβέρνησή του αντιμετώπιζε τη δίνη Κοσκωτά, προσέγγισε την πλευρά Γρυλλάκη!
Οι μεθοδικές υποκλοπές, με χρήση δεκάδων διαμερισμάτων που στέγαζαν τους «κοριούς» συνεχίστηκαν και ολόκληρο το 1990, και τον Φεβρουάριο του 1991 ο Μαυρίκης απευθύνθηκε στο γραφείο του πρώην υπουργού Μιλτιάδη Εβερτ προχωρώντας σε ενημέρωσή του για τις σχετικές παρασκηνιακές μεθοδεύσεις. Η υπόθεση όμως δημοσιοποιήθηκε μόλις τον Απρίλιο του 1993.
Τότε ο «αρχικοριός» είχε καταθέσει: «Τον Ιανουάριο του 1988 ο Γρυλλάκης μού ανέθεσε να παρακολουθώ (σ.σ.: συνήθως με παρεμβάσεις σε ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ) το τηλέφωνο του κ. Παναγιωτόπουλου, πρώην υπουργού Εμπορίου. Στην συνέχεια ανέλαβα την παρακολούθηση των Πέτρου Μολυβιάτη, του εκδότη Μάκη Κουρή, του Γεωργίου Ράλλη, του Μιλτιάδη Εβερτ, του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ, του Αντώνη Λιβάνη, του Ανδρέα Παπανδρέου, του πρώην διευθυντή ασφαλείας της ΕΥΠ, του διευθυντή των “ΝΕΩΝ” Λέοντα Καραπαναγιώτη, της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη αλλά και μία γυναίκα στη συμπρωτεύουσα».
Επιπλέον σε συνέντευξή του το 2022 σημείωσε «στην πορεία προς την τρίτη εκλογική αναµέτρηση της περιόδου 1989-1990, υποκλέψαµε όλο το προεκλογικό πρόγραµµα του ΠΑΣΟΚ. Τις προτάσεις για τις µητέρες, τα ναρκωτικά, τις συντάξεις. Τα πάντα». Ο Μαυρίκης φυλακίστηκε για αυτήν την υπόθεση, ενώ τον Μάρτιο του 1997 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι ετών για τα αδικήματα της παραβίασης απορρήτου αλλά και εκβίασης εις βάρος δύο επιχειρηματιών.
Την περίοδο που ήταν στη φυλακή, φέρεται ότι συγκέντρωσε πληροφορίες για τους δράστες της κλοπής 285 αγαλμάτων και άλλων αντικειμένων ανυπολόγιστης αξίας από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Κορίνθου τον Απρίλιο του 1990 ύστερα από άγριο ξυλοδαρμό του φύλακα. Τότε με τις πληροφορίες του αλλά και τη συμμετοχή του ιδιωτικού αστυνομικού Γιώργου Τσούκαλη, τα αρχαία βρέθηκαν σε αποθήκη στο Μαϊάμι και ως δράστες συνελήφθησαν μέλη οικογένειας ελλήνων ποινικών που είχαν εμπλακεί σε εκτεταμένη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών. Ο Μαυρίκης όπως και άλλοι ιδιώτες διεκδίκησαν αποζημίωση για την ανεύρεση των αρχαίων που δεν τους δόθηκε.
Οι ποινικές εμπλοκές του «κοριού» δεν σταμάτησαν: το καλοκαίρι του 2022 συνελήφθη για οπλοκατοχή και ποσότητα κάνναβης ύστερα από επεισόδιο σε πρατήριο βενζίνης στο Πικέρμι, ενώ, νωρίτερα, είχε συλληφθεί για πράξη αντίστοιχη της τωρινής κατηγορίας, καθώς αποπειράθηκε να δωροδοκήσει τη σημερινή πρόεδρου του Αρείου Πάγου Ιωάννα Κλάπα, όταν υπηρετούσε στην ανάκριση. Η καταδίκη του το 1997 ήταν φυλάκιση 12 μηνών και κατέστη αμετάκλητη.
