Θα μου πείτε, οι μύθοι είναι για να διαλύονται, αλλιώς δεν θα ήταν μύθοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι στερείται ενδιαφέροντος το πώς διαλύονται, πότε και γιατί. Θα μείνουμε σε διεθνές περιβάλλον και δεν θα πιάσουμε στα πλήκτρα μας την ελληνική κυβέρνηση, γιατί αυτοί οι τύποι στέλνουν ενίοτε και εξώδικα.
Ζούμε χρόνια, δεκαετίες, τώρα με τον μύθο της ισχυρής Ελλάδας, επειδή είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, και της απομονωμένης Τουρκίας, επειδή είναι μουσουλμανική. Και ξαφνικά βλέπουμε τον Ερντογάν να πρωταγωνιστεί σε όλα τα μέτωπα. Σε μια εβδομάδα μόνο καθαρίζει με τον προαιώνιο εχθρό του, το PKK, έχει στο τηλέφωνο τον Τραμπ την ώρα που ο τελευταίος συναντά τον άνθρωπο που εγκατέστησε η Αγκυρα στη Δαμασκό, τον πρώην τζιχαντιστή Αχμεντ αλ Σαράα, και φιλοξενεί κρίσιμες συνομιλίες για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μπορεί η ισχυροποίηση του τούρκου προέδρου να μην αρέσει σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι θέλει να μας πάρει τα νησιά ούτε σ’ εκείνους που θα προτιμούσαν να βρίσκεται στη θέση του ένας δημοκράτης, αλλά αποτελεί γεγονός.
Ενας άλλος μύθος που συντηρείται στη χώρα η οποία αναδεικνύει ως πιο αγαπητό της ξένο ηγέτη τον Πούτιν, την Ελλάδα δηλαδή, είναι ότι ο Ζελένσκι έχει χάσει τ’ αβγά και τα πασχάλια. «Η Ρωσία θα κάνει σκόνη την Ουκρανία σε 24 ώρες» ισχυριζόταν τις προάλλες ένα έντυπο που παριστάνει την εφημερίδα. Για τους έλληνες putinistas, ο Ζελένσκι πρέπει να είναι χαρούμενος που είναι ακόμη πρόεδρος, αν όχι ακόμη ζωντανός. Και να που ο ουκρανός ηγέτης δείχνει ότι είναι ακριβώς αυτό, ένας ηγέτης, που ξέρει όχι μόνο να υπερασπίζεται τη χώρα του όταν δέχεται μια βάρβαρη εισβολή, αλλά και να χειρίζεται προς όφελός του έναν νάρκισσο που κρατά τα ηνία της Αμερικής και έναν δικτάτορα που ονειρεύεται την ανασύσταση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Το πολιτικό πόκερ που παίζει τις τελευταίες μέρες δεν θα οδηγήσει αναγκαστικά σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Είναι όμως ό,τι καλύτερο μπορούσε να κάνει.
Ο Πούτιν μπορεί να νομίζει ότι είναι ο ισχυρότερος άνθρωπος του κόσμου, είναι σαφές όμως ότι αιφνιδιάστηκε από την αντίσταση των Ουκρανών και από την πίεση που του ασκήθηκε για να παραστεί στη σημερινή σύνοδο της Κωνσταντινούπολης. Ο Τραμπ μπορεί να νομίζει ότι είναι ο εξυπνότερος άνθρωπος του κόσμου, είναι σαφές όμως ότι αιφνιδιάστηκε από την πίεση των αγορών (εξ ου και έκανε πίσω με την Κίνα) και των δημοσκοπήσεων (εξ ου και αρχίζει να υιοθετεί μέτρα από το οπλοστάσιο των ιδεολογικών του αντιπάλων, όπως η μείωση της τιμής των φαρμάκων ή η αύξηση της φορολογίας των πολύ πλούσιων).
Ο Ζελένσκι ξέρει ακριβώς τι είναι, πού πατάει και σε ποιον μπορεί να στηρίζεται, όπως ξέρει και ότι ο αγώνας του είναι ο ευγενέστερος όλων.
