Νύχτα ντροπής για τον Παναθηναϊκό. Όχι για την ήττα από την Τσέλσι, όχι για τα τέσσερα γκολ, αλλά για την εικόνα του. Μια ομάδα για λύπηση, χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Κατάφερε να αναστήσει ακόμα και παίκτες που έβλεπαν τα γκολ με το κιάλι και ζητιάνευαν μερικά λεπτά στην Πρέμιερ Λιγκ. Ας μην επικαλεστούμε πόσα χρήματα δαπάνησε η Τσέλσι για να τους αποκτήσει. Είναι το πιο φθηνό άλλοθι στο ποδόσφαιρο. Οποιος έχει ενστάσεις ας ρίξει μια ματιά στα πεπραγμένα της Λιλ στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Τα αρνητικά μηνύματα δεν σταμάτησαν στιγμή. Με τον Αστέρα, με την Athens Kallithea, την ΑΕΚ, την Μπάνια Λούκα. Ως πότε θα συνεχιστεί ο πράσινος βάσανος;
Η δεξαμενή του Ντιέγκο Αλόνσο με τα άλλοθι έχει προ πολλού στερέψει. Όταν έχεις απολύσει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς για τρία στραβά αποτελέσματα δεν μπορείς να κρατάς τον Ουρουγουανό. Ο μαραθώνιος βρίσκεται ακόμα στην αρχή, τίποτα δεν έχει χαθεί σε πρωτάθλημα και Ευρώπη. Δεν μπορεί το πιο ακριβό ρόστερ στην Ελλάδα να αποδίδει ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Να μην μπορούν οι παίκτες του να αλλάξουν πάνω από δύο πάσες. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως οι παίκτες του ξέχασαν την μπάλα, ούτε βέβαια να επικαλεστεί τη συναισθηματική τους φόρτιση λόγω της τραγωδίας του Τζορτζ Μπάλντοκ.
Ο Παναθηναϊκός ή αλλάζει ή βουλιάζει. Οι δύσκολες αποφάσεις είναι μπροστά του. Το αντιλαμβάνονται και οι χιλιάδες φίλοι του που αποχώρησαν νωρίς από το Ολυμπιακό Στάδιο γιατί δεν μπορούσαν να βλέπουν άλλο το βασανιστήριο του κάποτε Panathinaikos.
